Chapter 10 ลืมมันไปเถอะนะที่รัก (4)
"อูยยย...ยอมแล้วทูนหัว มาเล่นผัวเมียกันเถอะ"
เสียงครางกระเส่าดังอยู่ในลำคอพร้อมๆ กับริมฝีปากร้อนที่พรมจูบลงบนท่อนขายั่วใจ คนหลงละเมอลืมตัวโถมกายคลุกเคล้าเข้าหา ท่ามกลางความตกใจทำอะไรไม่ถูกจากจูบไหวหวามซาบซ่านที่เคลื่อนสูงซุกหน้าเข้าหากลางกาย สุดที่รักทั้งร้องทั้งดิ้นไข้แทบสร่างเป็นปลิดทิ้งกันเลยทีเดียว
"ปลาทู! ช่วยแม่ด้วย โจร! โจรจะมาทำร้าย ช่วยด้วย"
จากที่ถูกฝึกมาจนจำคำๆ นี้ได้ขึ้นใจ ไซบีเรียนที่นอนหมอบอยู่ไม่ไกลก็ลุกพรวดขึ้นยืนหูตาตื่นตระหนก เสียงร้องของสุดที่รักและท่าทีของภัทรนนท์ สัญชาตญาณทำให้มันกระโดดเข้าใส่แล้วงับลงบนมือของภัทรนนท์เพื่อปกป้องภัยอันตรายให้แม่ของมัน
"ซี๊ดดดด...อย่า ฉันเอง พ่อแกไงจำไม่ได้เหรอ พ่อภาม หมอบ หมอบเดี๋ยวนี้!"
ความหื่นหดหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อความเจ็บมาแทนที่ ชาย
หนุ่มก้มลงมองรอยเขี้ยวบนหลังมือ มันบุ๋มลงไปและมีเลือดซิบอ
