บทที่ 8

710 คำ
แต่คราวนี้เขาไม่ได้บอกให้เธอหยุด ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจจอดรถหน้าเซเว่นแห่งหนึ่ง ลูกเกดถูกลูเซียโน่แบกเอาไว้ด้านหลัง พวกเขาไม่ถอดกระทั่งหมวกกันน๊อคเดินเข้าไปในร้านเหมือนแม่หมีกำลังแบกลูกหมียังไงยังงั้น "ขอขนมจีบซาลาเปาครับ" "ซาลาเปารับไส้อะไรดีคะ" พนักงานถามเขาด้วยรอยยิ้มด้วยความรู้สึกว่าพวกเขาน่ารัก หนุ่มรูปหล่อตัวสูงกำลังแบกผู้หญิงสาวสวยตัวเล็กน่ารักโดยผูกเธอไว้ด้วยเสื้อหนังตัวหนึ่งเหมือนว่าพวกเขาเพิ่งหลุดออกมาจากหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นรักหวานแหวว เมื่อได้ยินคำถามลูเซียโน่จึงกระทุ้งถามคนข้างหลังที่คอพับคออ่อนไม่รู้เรื่องทันที "ลูกเกดเอาไส้อะไร" "หือ สมชายว่ารายน๊า" "ซาลาเปาเอาไส้ไรคะ" เขาถามย้ำอีกรอบ "อ๊อ ทู๊กกกไส้ เอิ๊ก อุ่นร้อนๆ นาค๊าาา" แล้วเธอก็เริ่มร้องเพลงอีกครั้ง "ไก่ย่างงถูกเผา เอิ๊ก ก่ายยยย่างถูกผาวว มันจาโดนไม้เสียบบบ ตูดซ้าย ตูดขวาา ร้อนนนนจังเลย เอิ๊ก" เมื่อคนข้างหลังเริ่มส่งเสียงลูเซียโน่ก็เริ่มลนลาน เขาพลาดเองกว่าเธอจะยอมสงบลงได้ก็เล่นเอาแทบแย่เขายังไปปลุกให้เธอส่งเสียงออกมาอีก "ทุกไส้ครับอย่างละลูกขอเร็ว ๆ นะครับ ขอโทษที่เธอโวยวายนะครับแฟนผมเมาไปหน่อย อ้อขออะไรก็ได้ที่แก้เมาให้หน่อยนะครับพวกน้ำส้มหรืออะไรที่แก้เมาได้แบบนี้ ยาทาแผล ทาแก้ฟกช้ำพวกนั้นด้วยครับเอามาให้หมดเลย" "ได้ค่ะ" ไม่รู้ว่าคืนนี้เขาพูดคำนี้ไปกี่ครั้งแล้ว พนักงานเซเว่นก็มองพวกเขาแล้วอมยิ้มเกิดมาในชีวิตเขาไม่เคยรู้สึกอับอายเหมือนวันนี้มาก่อน เขากดดันพนักงานอีกครั้ง "ช่วยเร่งหน่อยนะครับ" "ค่ะ ค่ะ" พนักงานตอบในขณะที่พยายามสงวนท่าทางพยายามไม่หัวเราะออกมาอย่างเต็มที่ ในขณะที่ลูเซียโน่มองไปรอบๆ ดีที่ตอนนี้ดึกมากแล้วจึงไม่มีคนให้เขาอับอายมากไปกว่านี้ ลูเซียโน่มองถุงยางอนามัยที่วางอยู่บนโชว์อยู่ด้านหน้าพลางเม้มปาก คิดถึงหน้านาชาขึ้นมาก็รู้สึกว่าตัวเองเพิ่งตามจีบเพื่อนสาวของยัยตัวแสบนี่มาก็จะทำเลวคิดไม่ซื่อกับลูกเกดแล้วคงไม่ดีด้วยความยับยั้งชั่งใจที่มีอยู่มากในที่สุดเขาก็ตัดใจ ตั้งใจว่าจะไปหากินข้างนอกดีกว่าปล่อยให้ลูกเกดนอนที่โรงแรมของเขาแล้วกัน เขาจึงเมินถุงยางพวกนั้นไม่สนใจมันอีก กระทั่งเขาจ่ายเงินค่าซาลาเปาและกำลังจะออกจากร้าน พนักงานคนหนึ่งก็พูดขึ้น "เดี๋ยวค่ะ ยังจ่ายไม่ครบค่ะ" ลูเซียโน่หันกลับมามอง ค่าซาลาเปาตามบิลก็ครบแล้วมีอะไรไม่ครบ เขาเลิกคิ้วกำลังจะถามน้องพนักงานคนนั้นเลยชี้ไปที่ลูกเกดแล้วบอกว่า "ค่าถุงยางในมือของแฟนคุณสามกล่องค่ะ ขออนุญาตคิดเงินค่ะ" ลูเซียโน่ "..." "สมชายกล่องขนมน่าร๊ากกดีเอาด้วยนะเอาด้วย" "นี่ไม่ใช่ขนมนี่มันถุงยาง คืนเขาไป" "ม่ายยย นี่สตอเบอรี่หอม นี่ก็กล้วยไงไม่รู้เหรอสมองไม่มีเหรอ หนมอาหร่อย เอาด้วย เอาด้วย" ลูกเกดไม่พูดเปล่า ๆ เธอเอามาดมด้วยคราวนี้พนักงานเซเว่นถึงกับหัวเราะออกมาอย่างไม่สามารถอดกลั้นได้ ลูกเกดไม่รู้หรอกว่าเธอกำลังคว้าอะไรมาถือในมือ ลูเซียโน่พยายามดึงออกแต่เธอก็ไม่ยินยอมยังโวยวายเสียงดังเพราะเธออยู่ด้านหลังเขาลูเซียโน่จึงไม่สามารถแย่งได้ สุดท้ายเขาจึงจำใจจ่ายเงินค่าถุงยางสามกล่องในมือของลูกเกดแล้วรีบพาเธอออกมาให้เร็วที่สุด กว่าจะแบกร่างไร้สติของลูกเกดมาถึงโรงแรมได้ก็เล่นเอาเหงื่อตก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม