กว่าพิชชาวีร์จะจัดการกองเอกสารจนหมด เธอใช้เวลาหมกมุ่นอยู่กับมันเกินครึ่งวัน แม้แต่อาหารมื้อกลางวันเธอก็ไม่ได้ออกไปทานข้างนอก ให้รานีสั่งอาหารจานด่วนเข้ามารับประทานภายในห้องและหัวหมุนทำงานแบบเคร่งเครียดจนทำให้เลขานุการสาวหน้าม่อย เพราะไม่กล้าจะถามถึงหนุ่มหล่อที่เธอแอบสนใจได้แต่รีๆ รอๆ ให้เจ้านายสาวเปิดปากเอง ทั้งๆ ที่ตัวเองกระเหี้ยนกระหือรืออยากรู้เรื่องของหนุ่มหล่อนัยน์ตาชวนฝันที่สุด
“คุณเลิกวุ่นวายกับผมได้แล้วแพรวตา จะอะไรกันนักหนานะ ผมเบื่อ!” หลังปิดประตูห้องทำงาน ภรพระเบิดอารมณ์ ขาตวาดภรรยาสาวเสียงดังก้อง น้ำเสียงฉุนเฉียวหน้าคมคายบึ้งตึง
“คุณจะให้แพรวมองดูเฉยๆ หรือคะ เมื่อผัวของแพรวกำลังออกนอกลู่นอกทาง”
“พอ! พอที เราสองคนพูดคนละเรื่องแล้วแพรวตา” ชายหนุ่มกระแทกตัวทรุดนั่ง เขาพุ่งสาวตาคู่คมไปที่แพรวตาที่ยืนตัวสั่นเทากลางห้องทำงาน
“เรื่องเดิมๆ แพรวคิดว่าแพรวเข้าใจถูก คุณภรพกำลังคิดไม่ซ
