วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย 30
คนที่ไว้ใจ
“นี่พวกแกปล่อยแขนเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ” ลูกแก้วตะโกนก้องรีบสาวเท้าเข้ามาหาลูกแพรด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับผลักหญิงสาวร่วมคณะให้ออกห่างทันที ในขณะที่สายตาตวัดมองอดีตเพื่อนอย่างเอาเรื่อง
“แกเป็นอะไรไหม?” เธอเอ่ยถามลูกแพรด้วยความเป็นห่วง แม้จะรู้ว่าลูกแพรไม่ใช่คนที่จะยอมใครง่าย ๆ แต่อีกฝ่ายมากันสามคนย่อมได้เปรียบกว่าอยู่แล้ว
“พวกแกมีปัญหาอะไรนักหนาถึงชอบมายุ่งกับเพื่อนของฉัน”
“หึ ก็ดูท่าเป็นคนรักเพื่อนมากนะ แต่ก็ไม่รู้ว่ารักจริง ๆ หรือกำลังเสแสร้ง” มีนากอดอกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน หล่อนไม่ได้มีแววเกรงกลัวอีกฝ่ายแต่อย่างใด แต่ทว่าคำพูดของมีนาทำให้ลูกแก้วชะงักไป
“แกพูดแบบนี้หมายความว่าไง?”
“หมายความว่ายังไงก็ย่อมรู้อยู่แก่ใจ แล้วคนฉลาดอย่างแกก็คงจะไม่โง่หรอกนะ แล้วอย่ามายุ่งกับพี่หมอกอีกเพราะคนอย่างเขาไม่มีทางจริงจังกับผู้หญิงอย่างแก” มีนาพูดทิ้งท้
