“น้องต้องย้ายออกจากที่นี่” ลำธารพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“เดี๋ยวอีกสองวันน้องฝึกงานจบแล้วจะลองหาที่อยู่ใหม่อีกที”
“สองวัน!” หัสวีร์เงยหน้าทันที “เมื่อกี้...” กรามแกร่งขบแน่นไว้ทันที เขาอยากจะ...“ทั้งๆ ที่เหลือเวลาแค่สองวันทำไมถึงไม่เตรียมย้ายออก” หัสวีร์เริ่มที่จะมองไปรอบๆ ห้อง ห้องที่เมื่อคืนนี้ทำเสียงดัง ในทางตรงข้ามห้องนี้มีเฟอร์นิเจอร์มากกว่าห้องเขาเสียอีก
“น้องได้เซ็นต์สัญญาจ้างงานต่อค่ะ ทันทีที่เรียนจบน้องจะได้บรรจุเป็นพนักงานของที่นี่ มันพอจะเป็นไปได้ใช่มั้ย” หััสวีร์นิ่งมองหญิงสาว และเขาก็ต้องพยักหน้า
“แต่ต้องย้ายออกจากที่นี่ พี่จะหาคอนโดใหม่ให้...อย่าขัดคำสั่งพี่” หัสวีร์เสียงเข้มขึ้นเมื่อลำธารอ้าปากแน่นอนเขารู้ว่าเธอกำลังจะเอ่ยอะไร “ถือว่าพี่ให้เป็นของขวัญเรียนจบในฐานะพี่ชาย” !! ลำธารเหมือนโดนฟ้าผ่าใส่กลางศีรษะเลย
“ขอบคุณค่ะพี่ชาย” ในเมื่อเขาเอ่ยมาถึงขั้นนี้ เธอก็ต้องเล่นบทบาท
