“พี่งานยุ่ง เดี๋ยวน้องไปเองค่ะ” หัสวีร์ทำทีท่าจะค้านแต่ก็คิดได้ว่าไม่ควรเข้าไปวุ่นวายกับหญิงสาวมากเกินไป จึงพยักหน้ารับอย่างช่วยไม่ได้ กลับทำให้ทางด้านลำธารกลับไม่ค่อยสบอารมณ์นัก เธออยากไปไหนกับเขาเพียงลำพังแต่รอให้เขาเป็นฝ่ายเอ่ยปากมันเป็นได้ยาก ตอนที่บอกว่าของใช้ในบ้านหมดเธอก็แค่รอให้เขาชวนเธอไปซื้อของเข้าบ้านด้วยกันสรุปคือมีแม่บ้าน พอเรื่องฟิตเนตเธอก็ต้องไม่ควรง่ายก็ต้องทำว่าเขายุ่งเธอจะไปเอง มันก็แค่ข้ออ้างเธอก็แค่อยากให้เขา...ให้เขา วุ่นวายกับการดำเนินชีวิตของเธอก็เท่านั้น การแอบรักมันไม่ง่ายเลย
เมื่อกินเสร็จหัสวีร์ก็ขอตัวกลับไปนอน “พี่พึ่งจะดื่มกาแฟไป จะนอนหลับหรือคะ” หัสวีร์เสียกริยาซะแล้ว เขาก็แค่ต้องการหลบหลีกที่จะใกล้ชิดเธอเท่านั้น ในแต่ละวัน แต่จะห่างเหินอย่างไม่มีเหตุผลมันจะเป็นการทำร้ายลำธาร
เมื่อได้อยู่เพียงลำพังต่างตกอยู่ในความคิดของตัวเอง ในใจลำธารย่อมคิดในแบบหญิงสาววัย
