[ออกไปตั้งแต่กี่โมง]
“เกือบๆ เจ็ดโมงค่ะ”
[ต่อไปนี้ ก่อนออกไปให้แจ้งพี่ก่อน ถ้าพี่นอนอยู่ก็เขียนโน้ตหรือไม่ก็ข้อความบอกในโทรศัพท์ก็ได้] เสียงเขาเข้มขึ้น
“อ่อ ค่ะ”
[แล้วตอนนี้อยู่ไหน]
“กำลังจะไปห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ นี้แหละค่ะ”
[อืม อย่ากลับเย็นมากนัก วันนี้พี่ยังต้องเข้างานตอนบ่าย]
“ความจริงแล้วน้องก็ไม่ได้มีธุระอะไร ให้กลับตอนนี้ก็ได้” เสียงใสกังวาลอย่างมีความหวัง
[ไม่เป็นไร] หัสวีร์รีบตอบกลับมาทันที ทั้งคำตอบและความเร็วในการตอบทำให้ลำธารถึงกับหัวใจหดวูบ [พี่นัดเพื่อนให้มาเอาของนะ]
“แค่เพื่อนเหรอคะ”
[อืม เพื่อน]
“เพื่อนพี่อยู่นานมั้ยคะ” บ้าจริง! ถามไปเพื่อ ไม่กลัวคำตอบของเขาจะทำให้ตัวเองเจ็บหรืออย่างไรกันลำธารเอ้ย!
[แค่นี้ก่อน เพื่อนพี่มาแล้ว] ตู๊ดตู๊ด คราวนี้เป็นเขาที่วางสายก่อน แต่แล้วลำธารก็เปลี่ยนความตั้งใจเดิมที่จะไปฆ่าเวลาในโรงภาพยนตร์ในห้างสรรพสินค้าใกล้ๆ เธอเปิดหาเส้นทา
