26

1713 คำ

26 “เอ่อ เรื่องนี้ผมอธิบายได้ครับ” ซานโดรแทรกขึ้นด้วยใบหน้าจืดเจื่อนราวคนกลัวความผิด “ความจริง...นายไม่ได้เจ็บหรือป่วยทางกายใดๆ เลยครับ แต่ก็ใช่ว่านายจะสุขสบายดีนะครับ เพราะถึงแม้ถึงนายจะไม่ได้ป่วยทางกาย แต่ใจนายกำลังป่วยหนักมาก นายเป็นโรคตรอมใจครับคุณอเล็กซ์” ซานโดรใช้ความดราม่าเข้าสู้ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ช่วย “ซานโดร กูเพื่อนเล่นมึงเหรอ อยากลองดีกับกูใช่ไหม” อเล็กซิสทำหน้าถมึงทึง ถึงเขาจะเป็นมาเฟียที่อารมณ์ดีที่สุดในหมู่เพื่อนๆ แต่ก็ใช่ว่าจะยอมให้ใครมากระตุกหนวดแมว เอ๊ย! เสือได้ง่ายๆ “ไม่กล้าแม้แต่จะคิดครับ แต่ที่ผมต้องทำแบบนี้เพราะเห็นว่าคุณอเล็กซ์เป็นคนดีที่พึ่งได้ คุณอเล็กซ์คือที่พึ่งเดียวของพวกผมนะครับ ช่วยทำให้เจ้านายของพวกผมกลับคืนสู่ภาวะปกติด้วยเถอะครับ” ซานโดรดึงดราม่าด้วยการคุกเข่าลงกับพื้น และไม่วายกระตุกมือเพื่อนที่ยืนทำหน้างงอยู่ข้างๆ ให้ทำตามด้วย “แล้วมันไม่ปกติยังไง” ถึ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม