chapter 33

1536 คำ

ชายหนุ่มจับจูงคนตัวเล็กไปหาลูกน้อง ทำตัวเป็นเจ้าของบ้านที่ดี            “น้อง ๆ ครับ ถ้าหิว... สั่งอะไรทานได้ วันนี้วันหยุดเทศกาล ครัวปิดเที่ยงคืน ขาดเหลืออะไรบอกเลขาฯ ผมมีคุณวิทยากับคุณเกศริน...”            “ครับ... พวกผมเกรงใจจะแย่ กับข้าวตอนเย็นยังอิ่มกันไม่ไหว...” ตากล้องหนุ่มทั้งสามคนในเสื้อกันหนาวตัวโตตามสภาพอากาศของเดือนธันวาคมที่นี่ พยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มกับน้ำใจของเจ้าของฟาร์มและเลขาฯ คนสวย ที่ให้การรับรองพวกเขาอย่างดี ถึงต่างคนจะทำตาโตเท่าไข่ห่านพอเห็นมือของลูกค้าและเจ้านายสาว!            “เดี๋ยวเกศพาไปห้องที่จัดไว้ให้นะคะ ดึกแล้วขับรถอันตราย ถนนข้างนอกมืดมาก ตอนเช้าค่อยเช็คเอ้าท์ออกดีกว่า” เลขานุการสาวเดินตามมาบอกตามหน้าที่ ก่อนตวัดหางตามองไปทางศัตรูตัวฉกาจ            “คุณเมฆ... จะให้เกศไปซื้อเสื้อผ้าให้เธอเปลี่ยนตอนเช้าไหมคะ?” คนเป็นผู้หญิงด้วยกันตีความหมายได้อย่างเดียวค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม