“พี่ชายของวาวฝากบอกเจ้าศรว่าไม่ต้องเป็นห่วง เออนี่... อีเมลกับที่อยู่ที่เขาให้วาวมาวันก่อนได้ผลนะ ตอนนี้พ่อกับแม่ที่แคนาดาส่งจดหมายถึงเขาแล้ว เห็นบอกว่ากำลังวางแผนมาประเทศไทย ให้พี่ชายของเราอดทนไปก่อน”
“วาวทราบแล้วค่ะ... คุณแม่พี่โพธิ์ตอบอีเมลวาวมาแล้ว แต่เพิ่งได้ตอบ เพราะท่านไม่ค่อยได้เปิด ถ้าท่านมาถึงประเทศไทยจะติดต่อมาอีกทีค่ะ” หญิงสาวยิ้มให้ปานสิตางค์ที่กำลังบอกเล่าเรื่องของพี่ชายเธอ ซึ่งนางได้ไหว้วานให้คนรู้จักไปเยี่ยมที่เรือนจำ “อยากให้พวกท่านมาก่อนตัดสินคดี... เผื่อได้ยื่นประกันตัวออกมาค่ะ วาวสงสารพี่...”
“ทางโน้นก็คงเร่งที่สุดนั่นแหละวาว ลูกชายเขาทั้งคน ว่าแต่เราเถอะ... เป็นยังไงบ้าง หืม... ยังแพ้ท้องอยู่ไหม” ปานสิตางค์ถาม ขณะที่มือยังหั่นผักอยู่บนเขียงตรงโต๊ะเตรียมอาหาร ส่วนวาปีนั้นกำลังปรุงอาหารอยู่หน้าเตาแก๊ส คนถูกถามนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ย
“ไม่ค่อยแล้วค่ะ...”
“แล้วจะไปฝากท
