“อ้าวๆ นั่งสิพล” บ่ายวันต่อมา พลวัตเข้าไปพบชาติชายตามที่เขาได้นัดหมายอย่างตรงเวลา
“ครับ” พลวัตซึ่งเป็นแขกของบ้านหลังใหญ่นั่งลง โดยไม่แสดงท่าทางกังวลใดๆ ซึ่งขัดกับความรู้สึกในใจเขามากเหลือเกิน
“ผมจะไม่ต่อสัญญาเช่าที่ดินให้คุณนะ ในวันหมดสัญญาที่เหลืออีกหกเดือน ที่ดินของผมต้องกลับมาเป็นที่ว่าง เหมือนตอนที่คุณเริ่มเช่าเมื่อสิบปีก่อน แต่ถ้าคุณทำตัวดีๆ กับยัยแพทลูกสาวผมมากกว่านี้ ผมจะต่อสัญญาให้อีกหนึ่งปี หลังจากนั้นเราค่อยมาคุยเรื่องนี้อีกที” ชาติชายพูดทันทีที่พลวัตนั่งลง เมื่อคืนเขาร้อนใจจนต้องหาทางจัดการกับพลวัตขั้นเด็ดขาด ในฐานะของคนเป็นพ่อ เขาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นลูกสาวเจ็บช้ำน้ำใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้รักลูกสาวเธอ เขามองเธอในฐานะเพื่อนมาโดยตลอด
“ครับ” พลวัตตอบเพียงสั้นๆ เขาเตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะได้ยินเรื่องแบบนี้ เพราะทันทีที่ชัชชัยบอกเขาเมื่อคืน เขาก็พอจะเด
