ตอนที่5
1452 คำ
อ้อนรัก 5
(หมูหวาน)
เรื่ิองราวเมื่อสองคืนก่อน
“เฮ้ย หมูหวานเบาๆหน่อย เหล้านะเว้ยไม่ใช่น้ำเปล่า”
ดาด้าดึงแก้วเหล้าสีใสออกจากมือฉัน
“มึงเป็นอะไรวะหมูหวาน”
บีจับตัวฉันให้หมุนหาพวกมันก่อนจะถามขึ้นโดยมีดาด้าคอยจ้องคาดคั้นคำตอบอีกคน
“เฮ้อ มึงว่าการทำให้มาเฟียพอใจมันมีวิธีไหนบ้างวะ”
“ห๊ะ !!!? มึงหมายถึง ทำให้มาเฟียหลงรักนะหรอ”
“ไม่ ไม่ใช่แค่ทำให้เขาพอใจก็พอ”
ฉันรีบโบกมือปฏิเสธรัวเร็ว หลงเริง หลงรักอะไรกันแค่ทำให้เขาพอใจเพื่อต้องการร้านคืนแค่นั้นแหละ
“มึงมีอะไรปิดบังพวกกูรึเปล่า”
เป็นอีกครั้งที่เพื่อนตัวดีของฉันจ้องมาทางฉันอย่างจับผิด
“เอาเหอะน๊า ตกลงจะช่วยคิดรึเปล่าเนี่ย”
“เออๆ ถ้ามึงอยากให้เขาพอใจ อันดับแรก มึงต้องรู้จักดูแลเขา”
และนั่นของคือเหตุผลที่ตอนนี้ฉันกำลังยืนถือของในมือพะรุงพะรังอยู่หน้าบ้านของภาคิน
ในตอนแรกที่มาถึง ฉันคิดจะถอยหลังกลับแทบทันทีเมื่อเห็นลูกน้องหน้าโหดหลายสิบคนเดินไปมาทั่วบ้านแต่โชคดีที่เจอเก้าเสียก่อน
“นี่แหละบ้านเฮียภาคิน ยาหยีเข้าไปได้เลยนะ”
“อ้าว แล้วมึงล่ะ”
ฉันรีบรั้งแขนเพื่อนสนิทไว้ ตอนแรกมันก็ทำท่าไม่เห็นด้วยที่ฉันจะเข้ามาแต่พอฉันอธิบายถึงเหตุผล มันก็จะทิ้งฉันไปดื้อๆแบบนี้นี่อะนะ
“กูต้องไปรับน้องกิ๊ฟครับ”
“แต่มึงเป็นเพื่อนกูนะ”
ฉันพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เก้า
“ไม่ว่าง ไปล่ะ อ๋อ อีกอย่างถ้าจะทำให้เฮียพอใจ ทำอะไรที่มีมะเขือเทศนะ เฮียชอบ >_‘ไม่มีใครบอกหรอ อย่าใส่ขาสั้นมาบ้านมาเฟีย’
ภาคิน
—————-
- ผู้เขียน
