อากาศตอนเที่ยงแห่งชาร์มาแม้มีร่มเงาของไม้ใหญ่ก็ยังสูงชนิดที่คนจากประเทศไทยไม่เคยชิน ทันทีที่รถจอดและพลขับมาเปิดประตูให้ ไอร้อนด้านนอกปะทะกับความเย็นด้านใน แค่หญิงชาวไทยโผล่หน้าออกมาเสมือนคลื่นความร้อนพุ่งเข้าใส่หน้าอย่างแรง เช่นตอนที่ออกจากอาคารสนามบินก้าวขึ้นรถยนต์ และไม่ผิดจากตอนก้าวออกจากตำหนักใหญ่ด้านหน้ามาขึ้นรถเพื่อเดินทางมาที่นี่ ผู้ไม่คุ้นเคยกับอากาศและแดดร้อนรีบรวบเสื้อผ้ารุ่มร่ามแล้ววิ่งเข้าไปในตึกที่มีหญิงสูงวัยยืนยิ้มรอ ด้วยความมั่นใจว่าต้องมารอรับเธอแน่ เพราะมองเลยไปยังเห็นสาวชุดอาหรับเปิดประตูกระจกบานหนาสลักลวดลายรอรับ และอีกคนเดินออกมาลากกระเป๋าของเธอเข้าไป
“ฉันพระนมไมนาร่า ยินดีต้อนรับ มิสกฤติกาค่ะ” พระนมเฒ่ากล่าวด้วยภาษาอังกฤษตะกุกตะกักที่เตรียมท่องไว้ ตั้งแต่รู้ว่าชีคกาเบรียนมีดำริให้ครูจากประเทศไทยมาสอนภาษาให้พระธิดาวันไหน พร้อมยื่นมือสองข้างออกไปเพื่อทักทายตามประเพณี ท
