ตอนที่ 19

1328 คำ

พี่รามจับมือเธอไปแนบแก้มแล้วหลับตาพริ้มก่อนจะยิ้มกว้างให้ เขาทำท่าเหมือนกำลังจะพูดอะไรออกมาแต่สุดท้ายก็ก้มหน้าหลบตาเหมือนเดิม "เอาของไปเก็บแล้วไปค้างที่อื่นกันดีไหม?" เขาถามออกไปเพราะข้อความล่าสุดที่พวกมันส่งมาคือรูปตอนนี้ มันกำลังข่มขู่กับอยู่แล้วเขาก็เป็นห่วงโซเฟียเกินกว่าจะยอมให้เธอมาอยู่ในสถานการณ์ไม่ปลอดภัยแบบนี้ "นอนที่คอนโดไม่ได้เหรอคะมีอะไรรึเปล่า?" "พี่แค่เบื่อน่ะ อยู่แต่ห้องทั้งวันทั้งคืนคนเดียวแล้วเดี๋ยวพักร้อนจะหมดแล้ว พี่อยากไปเที่ยวกับโซเฟีย" "งั้นก็ได้ค่ะ เราไปค้างสักสองสามวันเลยดีไหมคะ?" "ดีเลยครับ" "วันนี้พี่รามพูดเพราะแปลกๆนะ" "พี่ก็แค่อยากเป็นคนแสนดีบ้างไง พี่อยากให้โซเฟียมีความสุขเวลาเราอยู่ด้วยกัน" "แค่มีพี่รามอยู่ด้วยจะที่ไหนก็มีความสุขค่ะ" "เราไปกันเถอะ" เขาพอจะมองเห็นแล้วว่านอกร้านกาแฟมันมีใครยืนรออยู่แต่การจะหลบอยู่ที่นี่ต่อไปคงทำไม่ได้หรอก เงิน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม