ตอนที่ 12
1222 คำ
อาหารเที่ยงที่กินในตอนบ่ายรสชาติแทบจะจืดชืดไปเลยเมื่อได้กินกับคนน่ารักแสนดีแบบนี้ ไม่รู้สิว่าโซเฟียทำไปได้ไงถึงได้ดูดีมากไม่ว่าจะตักข้าวกิน ดื่มน้ำหรือแม้แต่มองเขากลับแล้วส่ายหน้าเพราะรู้ว่าเขามองเธอตลอดเวลา
โซเฟียเป็นวิวที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเจอมากในชีวิตนี้
"อิ่มไหมคะมองกันแบบเนี่ย?" เน้นเลยนะว่ามองอย่างเดียวข้าวแทบไม่กินเลย
"กินของหวานไปแล้วเลยอิ่ม" ของหวานก็คือปากเธอไงนึกแล้วก็อยากจะจูบซ้ำอีกสักทีจริงๆ
"คงจะหวานจนเลี่ยนเลยใช่ไหมคะ?"
"หวานจนอยากจะกินซ้ำๆเลยมากกว่า"
หลังจากวันนั้นพี่รามก็มาหาเธอทุกวันจนพนักงานชินตาแล้วแต่เรื่องนี้ยังไม่มีคนนอกรู้เพราะว่าเธออยากจะเก็บไว้ให้เงียบที่สุดก่อนเนื่องจากระหว่างเราจริงๆแล้วยังคลุมเครือกันอยู่
วันนี้เธอออกมาคุยงานกับพี่ลักแทนพ่อเรื่องที่ดินที่จะขายให้ด้วยราคาสูงมากพอสมควรแต่ด้วยทำเลที่จัดว่าดีมากเดินทางสะดวกทำให้พี่ลักตอบตกลงง่ายๆไม่ต้องหว่านล้อมเยอะ
อันที่จริงที่ตรงนี้พี่ลักอยากได้ตั้งนานแล้ว!
"ไม่เจอกันนานเลยนะเป็นไงบ้าง งานไปด้วยดีรึเปล่า?"
"ได้คนสอนดีมีเหรอจะรับมืออะไรไม่ได้"
"ช่วงนี้พี่ยุ่งมาเลยไม่ว่างเข้าไปช่วยดูเลย ขอโทษนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะโซเฟียเข้าใจ"
"แล้วช่วงนี้ติดต่อพระรามบ้างรึเปล่า?"
"ทำไมเหรอคะ?"
"มันเล่นลาพักร้อนทิ้งงานกองเท่าภูเขาให้พี่เลยแล้วช่วงนี้พี่กำลัง…"
"มีความรักเหรอคะ?"
"ครับ เธอฉีกสเปคทุกอย่างแล้วพี่ปล่อยผ่านไม่ได้ด้วย เดี๋ยวจะขึ้นคานเอา!"
"ขอให้ได้เป็นแฟนเร็วๆนะคะแล้วมีอะไรให้โซเฟียช่วยไหม?"
"คนที่พี่รักไม่ค่อยเหมือนใครน่ะ!"
"ยังไงคะ?"
"ก็...คิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับความรักมั้ง เธอไม่ไว้ใจใครด้วยพี่เลยเหนื่อยนิดหน่อยที่ต้องพิสูจน์ตัวว่าจริงใจ"
"น่าอิจฉาผู้หญิงคนนั้นจัง"
"แล้วเรื่องคู่หมั้นของพี่ลักละคะจะเอายังไงต่อ?"
"พี่เจอคนที่รักแล้วยังไงพี่ก็ไม่หมั้นเด็ดขาด"
"โซเฟียเป็นกำลังใจให้นะคะ" เธอไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ลักจะจัดการยังไงในเรื่องค้างคามานานมากขนาดนี้ยังไงแต่ดูจากแววตาที่แน่วแน่แล้วคงวางแผนอยู่ภายในใจแล้วแน่เลย เธอก็รู้มาว่าวันนี้เขาไปเจอคู่หมั้นมาด้วยซึ่งพี่รามก็ต้องไปเพราะเป็นการกินข้าวของสองครอบครัวทำให้วันนี้มาหาเธอไม่ได้
ไม่รู้ป่านนี้พี่รามจะทำอะไรอยู่นะ!
หลังจากคุยงานเรียบร้อยดีพี่ลักก็ไปธุระต่อคงจะด่วนมากถึงได้รีบร้อนขนาดนี้ส่วนเธอวันนี้ว่างเลยแวะไปหาซื้อของใช้มาไว้ที่คอนโดบ้าง เมื่อวานพี่รามโชว์ฝีมือทำกับข้าวง่ายๆเล่นเอาครัวแทบไหม้ได้เลยวันนี้เลยต้องซื้ออาหารแช่แข็งไว้บ้างเผื่อเขามาแล้วหิวจะได้อุ่นกินได้เลยไม่ต้องลงมือทำเอง
"พี่รามชอบสปาเก็ตตี้นี่นา" เขาชอบมากจากที่สังเกตมานะแล้วเธอก็ไม่พลาดที่จะหยิบใส่รถเข็นถึงห้ากล่องคละรสชาติกันไปแล้วเดินไปเลือกผลไม้ต่อ
พี่รามชอบกินผลไม้รสหวานฉ่ำอย่างแตงโมมากๆเลยแหละ เธอจำได้เพราะเขาเคยโชว์สกิลหันให้ดูเป็นชิ้นสามเหลี่ยมดีคำยกมาเสิร์ฟให้กินขณะที่เราดูหนังด้วยกัน
นี่ก็สองอาทิตย์แล้วนะที่ไม่เคยห่างเลย!
เมื่อคืนตอนประมาณตีหนึ่งพี่รามโทรมาหาเธอบอกว่าคิดถึงแล้วบ่นว่าจะไปหาพี่ลักแต่กลัวจะโดนด่าเพราะพี่ลักน่าจะไปเที่ยวอยู่ตามประสาคนโสด เขาหลุดปากออกมาว่าจะไปถามเรื่องที่พี่ลักตามให้แล้วตัดสายไปเลยมาวันนี้ก็หายเงียบไปทั้งวันจนน่างงว่าเกิดอะไรขึ้น
เธอกลัวว่าพี่รามจะทะเลาะกับพี่ลักเพราะดูทรงก็รู้แล้วว่าพี่รามไม่มีทางทำอะไรคนอย่างพี่ลักได้แน่แต่ดูวันนี้แล้วเหมือนจะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง บางทีเรื่องที่คุยกันอาจจะเป็นแค่งานด่วนก็ได้เพราะถึงจะพักร้อนก็ใช่ว่าจะไม่รับรู้อะไรสักอย่างซะหน่อย
พี่รามต้องโดนบ่นเยอะแน่เลยเธอมั่นใจ!
โซเฟียกลับมาถึงคอนโดเจอช่อดอกไม้ที่ฝากไว้ที่พนักงานพร้อมกับการ์ดใบเล็กๆแนบมาด้วย พี่รามเป็นคนน่ารักนะเนี่ยขนาดวันนี้เราไม่ได้คุยกันยังอุส่าห์ส่งดอกไม้มาให้ดูต่างหน้าอีก
"เฮ้อ...พี่รามจะทำอะไรอยู่นะ" อยู่ดีๆก็คิดถึงมากเลยกดเบอร์โทรหาแค่ปลายสายไม่รับ
"อีกรอบแล้วกันเผื่อเข้าห้องน้ำอยู่" กดโทรออกอีกรอบคราวนี้กลับตัดสายทิ้งไปสงสัยจะทำงานอยู่มั้ง
เธอถ่ายรูปช่อดอกไม้ส่งให้เขาดูพร้อมกับข้อความน่ารักอีกนิดหน่อยแล้วลงมือจัดของที่ซื้อมาให้เรียบร้อยดีกว่า
เธอหวังว่าคืนนี้เราจะได้คุยกันนะเพราะมันไม่ชินเลยที่เขาหายเงียบไปขนาดนี้ถึงจะส่งดอกไม้มาให้ดูต่างหน้าก็เถอะ
อยู่ดีๆก็รู้สึกใจวูบโหวงแปลกๆ
ในเวลาเที่ยงคืนพระรามยืนริมระเบียงคอนโดหรูใจกลางเมืองสูบบุหรี่พ่นควันสีเทาอย่างสบายใจนัยตาทอดมองบรรยากาศยามค่ำคืนแล้วหวนนึกถึงโซเฟียขึ้นมาเฉยๆทั้งที่เขาพึ่งจะนอนกับน้ำหวานคู่หมั้นของน้องชายไปเอง
เขาทำเกินหน้าที่หวังว่าไอ้ลักจะไม่รู้นะ!
เขาไม่ได้ตั้งใจทำให้มันเกิดขึ้นแต่หลังจากกินข้าวเที่ยงก็สลับตัวกับพระลักษณ์แล้วพาน้ำหวานไปเที่ยวต่อ เขาไม่รู้เรื่องผู้หญิงเท่าไรเลยไม่รู้จะเอาใจดูแลยังไง เขาแวะดื่มกับน้ำหวานจนเมามากแต่ภาพที่ซ้อนขึ้นมาขณะจูบคือผู้หญิงที่ไม่ควรคิดถึงคงเพราะยังติดค้างคำขอโทษอยู่
คิดถึงมายตอนจะเอากัน!
เอากันเสร็จเสือกคิดถึงโซเฟีย!
ในจังหวะที่เราโรมรัมกันอย่างเร้าร้อนมีเสียงข้อความดังขึ้นมาแต่เขาเลือกจะปิดเครื่องหนีทุกอย่างแล้วเร่งจังหวะกระแทกใส่ไม่ยั้งจนเสร็จแล้วต่อใหม่อยู่แบบนั้นเหมือนคนเก็บกด
เขามีความสุขแต่ก็รู้สึกเจ็บที่ทรยศความไว้ใจของโซเฟียแบบนี้
"มายืนแบบนี้ไม่หนาวเหรอคะ?"
"ตื่นแล้วเหรอ?"
"ก็ตื่นแล้วน่ะสิ พี่ลักใส่แค่ผ้าเช็ดตัวแบบนี้ตั้งใจยั่วน้ำหวานรึ เปล่าคะ?"
"มีความสุขไหมครับ?"
"มีจนแทบสำลักเลยค่ะพี่ลัก"
"งั้นเอากันอีกรอบไหมไหนๆก็ตื่นแล้ว"
- ผู้เขียน
