แลกรัก

ตอนที่ 7.

บางขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับเธอประกายตาของเขา ฉายแววหื่นกระหายจนเธอขนลุกเกรียว เขาทำให้เธอหวาดกลัวพร้อมกับทำให้เธอค่อยๆ ตกเป็นทาสเขาทีละน้อย

“อย่าดิ้นรนขัดขืนเลยน่าเสียแรงเปล่า เก็บแรงไปดิ้นตอบสนองลีลาฉันดีกว่าน่า”

เขาตีสะโพกของเธอแรงๆ อย่างมันเขี้ยว แล้วขยุ้มบีบมันแรง จนหญิงสาวร้องด้วยความเจ็บ เสียงร้องของเธอกระตุ้นให้เขาสิ้นสุดความอดทน เสี่ยหนุ่มจับลำกายร้อนผ่าวจดจ่อตรงทางเข้าที่เขาเตรียมพร้อมให้มันชุ่มฉ่ำพอแล้ว ยกขาข้างหนึ่งไว้บนข้อพับแขนยกสูงให้เธอฉีกขากว้าง เพื่อจะนำพาความกร้าวแกร่งให้ชำแรกเข้าไปในกายสาว

“อ๊ะ เจ็บ ฉันเจ็บนะ... กรี๊ด!”

เธอร้องเมื่อความรู้สึกเจ็บจากการถูกสิ่งแปลกปลอมพุ่งทะลวงเข้ามา กายสาวราวกับถูกเสาเข็มตอกอัดลงมา มันทั้งเจ็บ ทั้งอึดอัด จุกแน่น แทบหายใจไม่ออก พอก้มลงไปมองก็มองเห็นจุดเชื่อมประสานของชายหญิง วรรณรวีเกร็งตัวด้วยความกลัว ขมิบบีบรัดท่อนลำกว่าครึ่งที่อยู่ภายใน จนเขาสูดปากลั่น

“ซี๊ด แน่น โอย รัดแน่นเกินไปแล้วนะคนสวย อ่าซ์”

ทัศนัยแทบไม่เชื่อตัวเอง ว่าเขาเป็นชายคนแรกที่ได้ทำลายพรหมจารีย์ของนางเอกสาว ซึ่งเขาคิดว่าเธอได้สูญเสียสิ่งนี้ให้ชายคนรักไปนานแล้ว ความรู้สึกภูมิใจที่ได้เป็นเจ้าของร่างงามนี้เป็นคนแรก ทำให้หัวใจของเสี่ยหนุ่มพองโต นี่สินะ ความรู้สึกของคนที่ได้เป็นคนแรกของหญิงสาว ความรู้สึกที่เขาไม่ได้เคยได้รับจากภรรยาสาว

“โอ๊ย พอเถอะ อย่าขยับ ฉันเจ็บ ทนไม่ไหวแล้ว ฮือ ฉันเจ็บจริงๆ นะคนบ้า”

เธอทุบถองเขา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมถอดถอนตัวตนออกมาจากกายของเธอ ร่างกายของเธอคงฉีกเป็นชิ้นหากเขาเข้ามาลึกกว่านั้น เธอสะอื้นไห้เจ็บปวดจนน้ำตาไหลไม่ได้แสร้งทำเหมือนเมื่อครู่

“ใจเย็นน่า ครั้งแรกก็เจ็บแบบนี้ อดทนหน่อยสิคนสวย”

“ใจเย็นบ้าอะไร ฉันเจ็บนะ คุณใหญ่... ใหญ่เหมือนกระบอง ทิ่มเข้ามาแบบนี้ฉันจะตายเอา” เธอทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปนแค้น

คนบ้า... ตัวก็โตไอ้นั่นก็ใหญ่ ยังมาบอกว่าให้อดทน เขาเป็นฝ่ายทำนี่ไม่ใช่คนรับอย่างเธอ มันจะเหมือนกันได้ยังไง

“ของแบบนี้ มันยิ่งใหญ่ยิ่งมันส์นะรู้ไหม อ่าซ์ เธอบีบรัดฉันจนหายใจไม่ออกแล้ว”

เขาสูดปากเมื่อรู้สึกเสียวจนแทบกระฉูด จนต้องหลับตาลงอิ่มเอมกับความรู้สึกพิเศษนั้น ปล่อยให้เธอได้ปรับตัวรับความใหญ่โตของเขาชั่วครู่ ขณะกอดรัดเธอไว้จูบทั่วดวงหน้างาม ลูบไล้เคล้าคลึงบั้นท้ายหนั่นแน่นให้เธอคลายความเกร็งขืน ริมฝีปากจูบไซ้ไปทั่วซอกคอขาวผ่องที่เขาทิ้งรอยประทับไว้เมื่อครู่ ไล้เลียผิวกายนุ่มเนียนจนมาถึงยอดทรวงสีหวาน ก่อนจะหยอกเย้าดูดดึงมัน เร้าอารมณ์สาวให้วาบไหวหลงลืมความเจ็บปวดในกาย บรรเลงชิวหาพาเพลินจนได้ยินเสียงครางแผ่วออกมาจากลำคอระหง เธอเริ่มผ่อนคลายลงพร้อมกับแรงตอดรัดจากภายในและความชุ่มฉ่ำหลั่งชะโลมท่อนลำของเขา จนสามารถขยับขับเคลื่อนกายเข้าลึกได้สุดลำกาย

“อ๊ะ เข้ามาลึกไปแล้วนะ ฉัน...”

วรรณรวีสะดุ้งเมื่อเขากระแทกกายนำพาสิ่งนั้นเข้ามาจนชนผนังมดลูก หญิงสาวสูดหายใจแรงเมื่อความรู้สึกในกายมันมีบางอย่างที่เปลี่ยนไป เธอเจ็บน้อยลงแต่เสียวมากขึ้น ยิ่งเขาเริ่มเคลื่อนกายถอยออกห่างแล้วโหมกายกลับเข้ามาใหม่ เธอแทบผวาตาม ใจหนึ่งอยากให้เขาถอนกายออกไป แต่อีกใจกลับอยากให้เขาเข้ามาลึกๆ ร่างกายปั่นป่วน ความคิดสับสนจนเธอทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยกายให้ไปตามที่เขานำพา

“เอาขาเกี่ยวเอวฉันไว้ แบบนั้นแหละคนสวย ดีมาก ฮึบๆ”

เขาจับขาอีกข้างของเธอมาเกี่ยวตรงสะโพก ขณะขยับเอวสอบโจนจ้วงเข้าหาเธอหนักหน่วงขึ้น จนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นถี่รัว มือจับเอวคอดไว้มั่น ตอกตรึงเข้าหาเธออย่างดุดันตามอารมณ์ดิบที่หยุดยั้งไม่อยู่ เขาชอบความรุนแรง ชอบรักผู้หญิงหนักๆ เสี่ยหนุ่มทะลุทะลวงซอกฉ่ำร้อนของหญิงสาวจนร่างงามสั่นคลอนไปตามแรงโยกไหว ยิ่งเธอร้องครางเสียงดังเท่าไหร่ เขายิ่งสะใจ เมามันส์ในอารมณ์เพิ่มขึ้นเท่านั้น ภายในกายสาวตอดรัดเขาหนุบหนับไม่หยุดหย่อน สนองตอบความต้องการห้าวดุของเขาได้ราวกับเกิดมาเพื่อรองรับความปรารถนาของเขา ใบหน้างามเงยขึ้นกัดริมฝีปากจนห้อเลือด แต่เธอก็สู้ไม่ถอยทั้งๆ ที่เพิ่งเป็นมือใหม่หัดรัก

“อื้อ อื้อ ซี๊ด โอย” เธอร้องคราง ทุกครั้งที่เขากระแทกกายเข้าออก

“ซี๊ด เอามันส์ เธอมันเด็ดจริง แม่นางเอกของฉัน โอ้ว!”

อารมณ์กระสันในกายคุโชน ร่างหนากระหน่ำเข้าหาร่างบางที่เกี่ยวขารัดเอวเขาไว้แน่นราวกับลูกลิง ปมผ้าที่มัดข้อมือไว้เสียดสีกับราวบันไดรัดข้อมือแดงก่ำ เขามัดปมแน่นไม่ให้เธอดิ้นหลุดแต่ตอนนี้มันรัดแน่นจนทำเธอเจ็บ ทัศนัยไม่มีโอกาสจะปลดมันออกเมื่อความต้องการของเขายังไม่ได้ถูกปลดปล่อย จังหวะเร่งกระชั้นขึ้นทุกที เสียงหอบหายใจของสองคนดังประสานกัน แต่ไม่มีใครสนว่ามันจะดังรบกวนใคร เมื่อบ้านหลังนี้มีเพียงสองคนเท่านั้นที่อาศัยอยู่