EP 4 ยัยหัวไม้กวาดกับบทบาทเด็ก(หมา)คิว 1

1093 คำ
“นี่ คิวปิด นายจะพาฉันไปไหนอ่ะ?” ฉันเดินง๊องแง๊งตามแรงจูง (หรือฉุด? -*-) ของคิวปิดมาตามถนนสายหลักได้พักใหญ่แล้ว โดยที่คนตรงหน้าไม่พูดไม่จา ไม่กัด ไม่แกล้ง เรียกว่าไม่สนใจฉันเลยมากกว่า แล้วมันจะหนีบฉันมาด้วยทำเพื่อ? “คิว~ ฉันอยากกลับไปอ่านหนังสือต่อที่บ้านน้าา” “...” “ไอ้หมาคิว! หูแกทำด้วยหนังสัตว์รึไงฟะ ปล่อยมือฉันนะโว้ย >O__< คนพวกนี้ติ่งหูอักเสบกันหมดรึไงนะ ถึงเปิดเพลงเสียงดังจนกำแพงสั่นแบบนี้อ่ะ พอหันมองไปโดยรอบถึงเพิ่งสังเกตว่านี่คงเป็นงานวันเกิดที่คึกคักของใครสักคน มีหญิงชายวัยรุ่นสังสรรค์กันอยู่เกือบยี่สิบคนเห็นจะได้ และทันทีที่หย่อนก้นถึงโซฟา น้ำสีอำพันในแก้วใบใสก็ถูกส่งมาให้คิวปิดอย่างไว สาบานได้ว่าพวกนี้เป็นเยาวชนของชาติ -_-
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม