บทที่ 16 ฉันไม่ได้เดือดร้อน
“พี่กล้าเหรอ” ฉันถามเมื่อพี่ฟารันใช้มือจับขอบกางเกงตัวเอง เพราะจุดที่ฉันจอดรถมีแสงไฟสลัวๆ จากภายนอกส่องผ่านเข้ามา ไหนจะรุ่นพี่คนอื่นๆ ซึ่งกำลังเดินมาที่รถของตัวเอง
ไม่ได้มีแค่ผู้ชายนะ ยังมีผู้หญิงสามสี่คนเดินมาด้วย ราวๆ ก็น่าจะมากกว่าสิบห้าคน
“ท้าทาย?”
“ถ้าพี่ถอด ซินจะเปิดกระจกแล้วตะโกนให้คนอื่นมาดู?”
“หึ...” พี่ฟารันส่งเสียงหัวเราะในลำคอราวกับไม่เกรงกลัว มือหนาปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองแล้วโน้มร่างกายมาหาฉันอย่างรวดเร็ว มือเล็กจึงรีบยกขึ้นผลักดันหน้าอกแกร่ง “...เปิดสิ ฉันจะได้จูบโชว์ เผื่อเพจอะไรนั่นเอาไปลงอีก”
“พี่เห็นที่เพจลงวันนี้แล้วใช่ไหม” ฉันไม่ได้สนใจประโยคแรกที่พี่ฟารันพูด ไหนๆ พี่เขาก็เปิดประเด็นเรื่องเพจมาแล้ว จึงอยากคุยเรื่องนี้มากกว่า แต่เหมือนคนตรงหน้าจะไม่ได้สนใจ มือหนาเลื่อนมาจับปลายคางมนไว้แน่น
“เมื่อวานมัดจำไปแล้ว วันนี้ทำความคุ้นเคยกันห
