บทที่ 40 หลงใหล
“ซินอยากเห็นตอนเมาจริงๆ ไม่ได้อยากเห็นตอนแกล้งเมา”
“...” ชายหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขาหยิบโทรศัพท์ของคนตัวเล็กขึ้นมากดดู พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนสามสิบนาที จึงตัดสินใจจับร่างเล็กให้ลุกขึ้น ส่วนเขาก็รีบลุกตาม
“มึงจะกลับแล้วเหรอ?” เซนต์ถาม มือหนาก็ยกขึ้นนวดขมับตัวเอง เพราะเขานั่งดื่มกับจัสตินมาตั้งแต่กลับจากสถานีตำรวจ แต่พอมาเจอเหล้าเพียวสองแก้วนั้น ยิ่งทำให้มีอาการมึนเมาหนักกว่าเดิม
“อือ... จะตีหนึ่งแล้ว”
“เออ งั้นแยกย้ายเถอะ กูจะไปนอน... เมาฉิบหาย”
“ที่นี่ห้องใครวะ” จัสตินพึมพำเสียงเบาเมื่อเห็นเซนต์เดินหายเข้าไปในห้องนอนของตัวเองอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ แล้วมองไปที่ต้นข้าว “วันหลังถ้าจะชวนใครมา บอกกูก่อน”
“ขอโทษครับพี่... ผมเห็นว่าลดากับนินิวเป็นน้องรหัสของพี่ฟารันกับพี่เซนต์ ก็เลยคิดว่าคงไม่เป็นไร”
“ถ้ามาดีๆ กูก็ไม่ว่าหรอก แต่ถ้ามาแล้วทำตัวแบ
