บทที่ 37 นึกว่ากำลังซ้อมเป็นเมีย
แกร๊ก~
“ไปเอาของที่ไหน พัทยาเหรอ” พี่ฟารันเอ่ยคำพูดประชดประชันเมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพักส่วนตัวของพี่เขาหลังจากหายไปนานถึงหนึ่งชั่วโมงกว่า มือเล็กก็ถือของพะรุงพะรัง ทั้งหนังสือ ไอแพด และชีทเนื้อหาที่ต้องอ่าน
“ถ้าซินไปเอาของที่พัทยาจริง ไม่กลับมาเร็วขนาดนี้นะคะ”
“...” พี่ฟารันที่อยู่ในชุดสบายๆ กางเกงขายาวสีดำกับเสื้อยืดสีขาวก้าวเดินเข้าหยุดตรงหน้า พี่เขาจ้องมองฉันด้วยแววตาเรียบนิ่งเมื่อถูกกวนประสาท ฉันจึงคลี่ยิ้มให้บางๆ ซึ่งคนตัวสูงก็เลื่อนมือมาแย่งของจากมือฉันไปถือช่วย
“ที่ซินไปนานเพราะอาบน้ำกับซักชุดนักศึกษาด้วยค่ะ” ตอนแรกฉันตั้งใจจะแค่อาบน้ำเฉยๆ แต่เผลอทำน้ำหกใส่ชุดนักศึกษาตัวเองจึงซักด้วย แล้วพอเสร็จตรงนั้นก็รีบเก็บของมาห้องพี่ฟารันทันที
“ทำไมไม่ส่งซัก?”
“ซินซักเองได้ แค่นี้เอง”
“ถ้าเป็นแม่บ้านแม่เรือนขนาดนี้ มาซักให้ฉันบ้างสิ เดี๋ยวให้ค่า
