วันใหม่ของเฮียกันต์

ข้อเสนอ

ภายในห้องทำงานที่ตกแต่งอย่างหรูหราในโทนสีดำเทา ผนังห้องถูกประดับด้วยภาพศิลปะที่ถูกประมูลมาด้วยราคาที่แพงมหาศาล ถัดมาเป็นตู้โชว์บรั่นดีที่มีราคาแพงถูกจัดเรียงไว้อย่างพิถีพิถัน เครื่องดื่มเหล่านี้ถูกส่งมาจากทั่วทุกมุมโลก แต่ละขวดมีสีสันที่แตกต่างเฉพาะตัวซึ่งดึงดูดทุกสายตาของผู้มาเยือนได้เป็นอย่างดี

กลางห้องมีชายต่างวัยสองคนที่กำลังนั่งสนทนากันอย่างเคร่งเครียดอยู่บนโซฟานำเข้าราคาหลายล้านบาท

"อาขอเวลาอีกสักหน่อยไม่ได้เหรอตากันต์" พัสกร ติณณภพ ชายวัยกลางคนเอ่ยปากขอผ่อนผันหนี้สินจากเด็กหนุ่มรุ่นลูกที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

"ได้ยังไงกันครับคุณอา ที่ผ่านมาผมให้เวลาคุณอามา 3 เดือนแล้วนะครับ ผมยังได้ข่าวมาว่าคุณอาเข้าไปเล่นที่บ่อนของเสี่ยยุทธ์ด้วยไม่ใช่เหรอครับ"

กันต์ธีเอ่ยอย่างรู้ทันพรางจิบบรั่นดีในมือไปด้วย ระหว่างที่รอคำตอบจากอีกฝ่าย เขาเฝ้ารอเวลานี้มานานแล้ว เวลาที่เขาจะได้ยื่นข้อเสนอเพื่อจะได้ครอบครองคนที่เขาเฝ้ารอมานาน

"ตากันต์ ยังไงเราก็รู้จักกันมานาน อาขอเวลาอีกสัก 2-3 วันได้ไหม เผื่ออาจะหมุนหาทางอื่นมาให้หลานได้" แม้พัสกรจะรู้ว่าเป็นคำขอที่มากเกินไปแต่ก็ไม่วายที่จะพูดเพื่อให้ตนเองรอดพ้นไปจากวันนี้ให้ได้ก่อน

"คุณอาครับ ยอดหนี้ของคุณอาคือ 200 ล้าน นี่ยังไม่รวมดอกเบี้ยอีก 3 เดือนที่ผ่านมา ถ้าเป็นบ่อนอื่นผมคิดว่าคุณอาคงไม่ได้มานั่งต่อรองแบบนี้หรอกมั้งครับ แต่ไหน ๆ ก็มาถึงจุดนี้แล้วผมก็พาจะมีทางเลือกให้คุณอาอยู่นะครับ"

"ทางเลือก! ทางเลือกอะไรตากันต์" พัสกรเอ่ยออกมาอย่างมีความหวัง แม้เพียงจะน้อยนิดแต่ก็ถือว่ายังพอมีทางออกให้เลือก

กันต์ธีเห็นแบบนั้นถึงกับแสะยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะกระดกบรั่นดีในแก้วขึ้นดื่มอย่างอารมณ์ดี ต่างจากอีกฝ่ายที่กำลังกลัดกลุ้มจนเหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดตามกรอบหน้า

"ผมให้เวลาคุณอาอีก 3 วัน หาเงินมาคืนผมให้ครบ 200 ล้านตามสัญญากู้ยืม ไม่รวมดอกเบี้ย หากภายใน 3 วัยคุณอาไม่มาใช้หนี้ตามกำหนด ผมคงต้องเข้ายึดบ้านที่เอามาจำนองไว้ และเทคโอเวอร์บริษัทของคุณอาซะ หรืออีกข้อเสนอหนึ่งคือการแต่งงาน ผมต้องการแต่งกับน้ำเพชรลูกของคุณอา เป็นระยะเวลา 1 ปี นอกจากผมจะยกหนี้ก้อนนี้ให้คุณอา ผมยังจะเพิ่มเงินให้คุณอาอีก 50 ล้านเป็นค่าสินสอด คุณอาคิดว่ายังไงครับ จะเลือกแบบไหนดี"

พัสกรที่ได้ยินข้อเสนอของเด็กหนุ่มตรงหน้าถึงกับพูดอะไรไม่ออก แม้ว่าเขาจะถูกผีพนันเข้าสิงแต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมาขายกินอย่างนี้

"จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไงตากันต์ หลานก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าน้ำเพชรก็มีคนรักอยู่แล้ว"

"แล้วยังไง! ผมไม่สน อะไรที่ผมอยากได้ผมก็ต้องได้ ถ้าคุณอาไม่ตกลงก็ยังมีเวลาอีก 3 วันในการหาเงิน 200 กว่าล้านมาคืนผมนะครับ"

กันต์ธีรู้ดีว่าน้ำเพชรมีคนที่คบหาอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังมั่นใจว่าเวลา 1 ปี เขาสามารถเปลี่ยนความรู้สึกของน้ำเพชรได้หากมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน

"อะ..อาขอคิดดูก่อนนะ แล้วอาจะโทรมาให้คำตอบ"

"ได้ครับ หวังว่าคำตอบที่ได้ จะเป็นสิ่งที่ผมอยากฟังนะครับ"

"แต่งงานกับลูกอา เป็นเวลา 1 ปี ล้างหนี้และเพิ่มสินสอด 50 ล้านใช่ไหม" พัสกรเอ่ยย้ำอย่างมีเลศนัยเมื่อเขาเริ่มมีความคิดไม่ซื่อต่อชายหนุ่มรุ่นลูกที่นั่งอยู่ตรงหน้า

"ครับ 1 ปี เพิ่มเงินให้อีก 50 ล้าน"

"อืม ถ้าอย่างนั้นอาขอกลับไปคุยกับลูกก่อน แล้วอาจะโทรมา"

"ครับ เจคส่งแขก" กันต์ธีส่งสัญญาณให้ลูกน้องส่งแขกกลับอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเพียงนึกถึงใบหน้าของน้ำเพชร เพียงแค่คิดว่าจะได้ครอบครองก็สุขใจจนล้นปริ่มแล้ว

"ครับนาย เชิญครับคุณพัสกร" เจคอปทำหน้าที่ของตนเองอย่างขึงขัง

เมื่อทั้งสองออกไปพ้นจากห้องทำงานแล้ว กันต์ธีจึงหันไปสั่งวิล หรือวิลเลี่ยมลูกน้องอีกคนให้เตรียมสถานที่ปลดปล่อยอย่างเร่งด่วน

"วิล นายสั่งเปิดห้องและก็ให้เด็กไปรอในห้องด้วย"

"ครับนาย"

วิลเลี่ยมรีบกดเข้าแอปเขียวเพื่อสั่งงานอย่างรวดเร็ว เจ้านายของเขามีห้องเชือดแยกไว้เฉพาะอยู่แล้ว หนุ่มน้อยหน้าใสต่างเข้าคิวรอคอยให้ผู้เป็นนายเรียกใช้อยู่ตลอดเวลา แต่ละคนที่ได้เข้าห้องเชือดต่างก็เเสดงลีลาที่เร่าร้อนเพื่อเอาอกเอาใจผู้เป็นนาย หากใครปรนนิบัติได้ถึงใจก็จะทิปหนักจนมีเงินเหลือกินเหลือใช้ได้หลายเดือน

อาณาจักร KM.กาสิโน มีเนื้อที่โดยรอบอยู่เพียง 10 ไร่ แต่ถูกสร้างเป็นตึกสูงที่ตั้งอยู่กลางย่านเศรษฐกิจกลางเมืองกรุง

หากนับรวมทั้งหมดอาณาจักร KM.กาสิโน มีความสูงอยู่ที่ 62 ชั้น แต่ละชั้นถูกจัดไว้รองรับนักเล่นมือหนักที่มีความต้องการที่หลากหลาย

-ชั้นใต้ดินที่ 1 เป็นบ่อนที่มีการพนันให้เสี่ยงโชคทุกรูปแบบ

-ชั้นใต้ดินที่ 2 สร้างไว้สำหรับจัดการกับลูกหนี้ที่ชอบมีปัญหา ทั้งยังมีอุโมงค์ทางเข้าออกได้อีกฝั่งที่สามารถตรงไปยังท่าเรือได้อย่างสะดวก

-ชั้นที่ 1-7 เป็นพื้นที่สำหรับช้อปปิ้งแบรนด์หรูต่าง ๆ

-ชั้นที่ 8 เป็นโรงหนัง และพื้นที่สำหรับซื้อของสะสมแกลเลอรี่ต่าง ๆ

-ชั้นที่ 9 บาร์เกย์ บาร์โฮสต์ บาร์ทั่วไป

-ชั้นที่ 10 อาบ อบ นวด

-ชั้นที่ 11-40 เป็นโรงแรม ห้องพักสำหรับลูกค้า

-ชั้นที่ 41-49 เป็นพื้นที่สำหรับลูกค้าที่อายุ 25++

-ชั้นที่ 50-52 ร้านอาหาร บาร์ไวน์ บาร์เหล้าแบบเอาท์ดอร์

-ชั้นที่ 53 ห้องอาหารของพนักงาน

-ชั้นที่ 54 ห้องพักพนักงาน

-ชั้นที่ 55-58 เป็นพื้นที่ออฟฟิศ แผนกต่าง ๆ

-ชั้นที่ 59 เก็บสะสมรถหรูราคาแพง รถยนต์ บิ๊กไบค์และฮาเล่ย์(ของกันต์ธี)

-ชั้นที่ 60 เพนเฮ้าส์ส่วนตัวของกันต์ธี มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าออกได้

-ชั้นดาดฟ้า เป็นลานจอดเฮลิคอปเตอร์

กันต์ธี แมคเคนซี เป็นลูกครึ่งฝรั่งเศษ ไทย จีน บิดาของเขาคือ เมดิสัน แมคเคนซี มารดาของเขาคือ คุณนายกุ้ยฮวา แมคเคนซี คุณและคุณนายแมคเคนซีส่วนมากจะใช้ชีวิตอยู่ที่ฝรั่งเศสเป็นส่วนใหญ่ นาน ๆ ทีถึงจะมาหาลูกชายที่เมืองไทยเป็นครั้งคราว

กันต์ธีเติบโตที่เมืองไทยโดยมีคุณยายและคุณตาที่มีเชื้อสายจีนเลี้ยงดูจนเติบโตมา กันต์ธีเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนกับน้ำเพชรมาตั้งแต่มัธยมปลาย จนเรียนจบมหาวิทยาลัยมาพร้อมกัน เขาแอบชอบน้ำเพชรมานานหลายปี แต่อีกฝ่ายกลับมองเขาเป็นเพียงแค่เพื่อน และยังมีแฟนหนุ่มเปลี่ยนหน้าอยู่ตลอดไม่เคยว่างเว้น

"อืมม แบบนั้น ซี๊ดด"

บนโซฟาตัวใหญ่ในห้องพักภายในส่วนของโรงแรมมีร่างของเด็กหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก กำลังใช้ปากปรนเปรอเพื่อให้กันต์ธีได้ปลดปล่อยตามความต้องการ

"ดีไหมครับ นาวทำได้ดีไหมครับเจ้านาย"

บล๊วบ บล๊วบ บล๊วบ

"อืม เร็วอีก เร็วเข้า รีบทำหน้าที่ของนายให้เสร็จ"

แม้จะต้องการปลดปล่อยแต่กันต์ธีก็ไม่เคยอ่อนโยนกับใครเลย ใจจิตนาการของเขามีเพียงใบหน้าของน้ำเพรชเท่านั้นที่จะทำให้เขามีรอยยิ้มและโอนอ่อนผ่อนตามได้ตลอดเวลา

แต่ก็เหมือนสวรรค์ที่กลั่นแกล้งเขา เพราะอีกฝ่ายไม่เคยต้องการเขาเลย กันต์ธีจึงจำเป็นต้องใช้วิธีสกปรกเพื่อให้ได้น้ำเพชรมาครอบครอง

พรึบ

แคว่ก

"อ๊ะ!! เจ้านายเบามือหน่อยครับ"

"หุบปาก!"

สวบ

"ซี๊ดด แรง ๆ เลยครับ นาวไหว ถ้าเจ้านายเหนื่อยเดี๋ยวนาวทำให้เองครับ อ๊ะ!!"

พับ พับ พับ พับ

กันต์ธีไม่สนใจสิ่งที่เด็กหนุ่มตรงหน้าพูดเลยแม้แต่น้อย สะโพกหน้าเร่งโหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่นานชายหนุ่มก็สามารถปลดปล่อยความใคร่ออกมาได้สมปรารถนา

พับ พับ พับ พับ

" อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"

"ซี๊ดด อ๊าคค"

ทันทีที่ปลดปล่อยจนเสร็จสม กันต์ธีรีบเข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำแล้วแต่งตัวเดินออกไปจากห้องทันที เป็นหน้าที่ของเจคอปที่ต้องจัดการเรื่องค่าแรงให้เด็กหนุ่มที่นอนเหนื่อยหอบอยู่บนโซฟาตัวใหญ่

นี่ถือเป็นเรื่องปกติที่เด็กหนุ่มทุกคนต้องพบเจอ แม้ว่าหนุ่มน้อยหลายคนถูกเรียกเข้ามาปรนเปรอผู้เป็นนายอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่มีใครเลยที่ได้นอนร่วมเตียง หรือได้เข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวของผู้เป็นนายเลยสักครั้ง

ทุกครั้งที่กันต์ธีต้องการปลดปล่อย ทุกอย่างจะจบลงที่โซฟาเพียงเท่านั้น และไม่เคยมีใครได้ลิ้มลองรสชาติของการจูบจากกันต์ธีเลยสักครั้ง

"นี่เป็นเงินของนาย รู้ใช่ไหมว่าไม่ควรมายุ่งวุ่นวายกับเจ้านายอีก"

เจคอปยื่นซองเงินให้ชายหนุ่มร่างบางที่เขาเป็นคนเรียกมาเพื่อเป็นค่าตอบแทนในการทำงาน

"รู้ครับ ขอบคุณครับ คุณเจค"

"อืม"

มะนาวหนุ่มน้อยร่างบางรีบรับซองเงินค่าแรงปึกหนามาถือไว้ด้วยรอยยิ้ม เมื่อหมดธุระในห้องแล้วเจคอปจึงเร่งฝีเท้าตามผู้เป็นนายเพื่อไปทำงานต่อ