ณจันทร์ลืมตาขึ้นมองเขาด้วยดวงตาหยาดเยิ้มหลงใคร่ เธอหลุบตาลงจากใบหน้าหล่อเหลาบาดใจ ก่อนค่อยๆ เลื่อนมือไปตามมัดกล้ามเนื้อที่บ่ากว้างของเขาเบามือ สัมผัสที่เหมือนเหล็กหุ้มกำมะหยี่ทำให้มือน้อยรู้สึกร้อนผ่าว กลางกลายเหมือนจะมอดไหม้ ทะลักทลายด้วยน้ำหวานหยาดเยิ้ม
ณจันทร์เลื่อนเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวออกจากบ่ากำยำของเขา ก่อนค่อยๆ เลื่อนมันลงไปตามกล้ามแขนแข็งแกร่ง แตกต่างจากเนื้อตัวเธอที่อ่อนนิ่มเด้งมือราวกับเยลลีแสนหวาน
กลิ่นกายของเขาไม่ได้หอมหวานเหมือนเธอ ออกจะดิบๆ แบบบุรุษ เมื่อผสานกับกลิ่นน้ำหอมผู้ชายราคาแพงก็ยิ่งทำให้หัวใจของณจันทร์เต้นแรงอย่างเกินการควบคุม
แล้วเสื้อเชิ้ตสีขาวก็ร่วงลงไปทับเสื้อสูท เขาประคองใบหน้าหวาน ก้มลงมาจูบริมฝีปากบวมเจ่ออีกครั้ง ราวกับไม่ว่าจะจูบเธอเท่าไหร่ เขาก็ไม่อิ่ม ไม่พอ!
ระหว่างนั้น ณจันทร์เคลิ้มจูบจนไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มแอบล้วงมือเข้าไปในกระปุกนูเทลล่า เขาเริ่มปาดมั
