My Girl [คนนี้ของผม] # 2

974 คำ
MY GIRL [คนนี้ของผม] CHAPTER 2   @ หัวหิน   วันเดินทางก็มาถึง..และตอนนี้ หยดน้ำกับแม่นั่งรถบัสมาถึงหัวหินแล้ว เมื่อแม่กับเธอเดินทางถึงสถานีขนส่งหัวหิน ลุงกับป้าก็มารับเราสองคนด้วยตัวเอง รู้สึกว่าท่านทั้งสองต่างตื่นเต้นดีใจที่เธอจะมาอยู่กับท่านที่นี่..ส่วนเธอทั้งดีใจ และเศร้าใจไปพร้อม ๆ กัน   หยดน้ำ กับแม่กล่าวสวัสดีทักทาย พร้อมกับยกมือไหว้ลุงกับป้าแล้ว ก็ขึ้นรถไปยังบ้านของลุงและป้าในทันที   @ภายในรถ "หลานสาวป้าโตเป็นสาวแล้ว สวยมากเสียด้วย อายุ 15 แล้วใช่ไหมจ๊ะ" ป้าเอ่ยพูดขึ้นด้วยความภูมิใจในตัวหลานสาว และชมหลานสาวอย่างเอ็นดู "ค่ะ..ปีนี้หนูอายุ 15 กำลังจะขึ้น ม.4 ค่ะคุณป้า" หยดน้ำตอบป้ากลับไป "จ่ะ..เดี๋ยวป้าจะให้ลุงไปคุยกับ ผอ.โรงเรียน ให้จ่ะ เรื่องย้ายมาเรียนที่นี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะหลาน ลุงน่ะ..แค่รู้ว่าหลานจะมาอยู่ด้วย ก็ดีใจใหญ่เลยนะลูก นี่ขับรถมารับเอง ไม่ยอมให้คนขับรถที่บ้านมารับเลยนะ เกินหน้าซะไม่มีล่ะ" " ศิขอบคุณพี่ทั้งสองคนมามากนะคะ ที่ยังเอ็นดูหยดน้ำน่ะ" แม่พูดขึ้นอย่างนอบน้อม "เธอเป็นน้องสาวของพี่นะ แล้วนี่ก็หลานสาวของพี่ จะเกรงใจอะไรนักหนากันเชียว ทำตัวเป็นคนอื่นไปได้ยัยศิ " ใช่ค่ะ แม่ของเธอจะ ท่านจะเป็นที่ชอบเกรงใจ และก็เกรงใจไปซะทุกคน ไม่เว้นแต่พี่ของท่านเอง จนป้าทำเสียงดุ แกมหยอกน้องสาวของตัวเอง "ศิกับหลาน ไม่ต้องเกรงใจ ถ้าจะอยู่ที่นี่ตลอดไปพี่ก็ยินดี และเต็มใจมากด้วย มันอยู่ที่ศิกับหลาน..ว่าจะตกลงไหม แค่นั้นเอง" ลุงเอ่ยขึ้น และเหลือบมองเราสองแม่ลูกทางกระจกหลัง พร้อมกับส่งยิ้มให้ หยดน้ำรู้จักแม่ตัวเองดี  แม่คงไม่ทำแบบนั้นแน่นอน เพราะแม่เป็นผู้หญิงแกร่งแค่ไหนเธอรู้ดี..เพราะเธอก็ลูกแม่ และได้เชื้อของแม่มาเต็ม ๆ ..ใช้เวลาไม่นานนัก คุณลุงก็ขับรถมาถึงบ้าน   เมื่อมาถึง ป้าให้พี่แจ๋ว ซึ่งแม่บ้านพาเธอไปยังห้องนอนของเธอในทันที เพื่อที่จะได้เก็บข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว ที่จริงของที่หยดน้ำเก็บมา ก็ไม่ได้มีอะไรเยอะมาก เก็บมาเท่าที่จำเป็นเท่านั้น เพราะป้ากำชับว่าไม่ต้องขนมาเยอะแยะ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมก็ให้มาซื้อเอาที่นี่   อ้อ! ลืมบอกไปค่ะ ลุงเป็นคนหัวหินดั้งเดิม และเป็นที่นับหน้าถือตา เคารพยำเกรงของคนที่นี่ค่ะ ลุงเป็นคนค่อนข้างมีฐานะ บ้านของลุงก็หลังใหญ่มาก มันใหญ่เกินที่จะเรียกว่า บ้าน และ ที่สำคัญมันอยู่ติดทะเลค่ะ  แต่ถึงจะใหญ่โต หรือน่าอยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะชอบมัน สักแค่ไหน แต่มันจะมีความสุขเหรอคะ ที่เธอไม่ได้อยู่กับแม่ของฉัน ก่อนเดินขึ้นมาบนห้อง หยดน้ำมองไปยังแม่ที่กำลังคุยอะไรกับลุงและป้าท่าทางดูจริงจังมาก ก็คงเรื่องที่มีความจำเป็นที่ต้องพาเธอมาฝากที่นี่มั้ง   @ ภายในห้องนอน   ลุงและป้า คงสั่งคนให้จัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี เห็นวิวทะเล..สวยจังเลย เธอเหนื่อยจากที่นั่งรถมา 4 ชั่วโมงกว่า ๆ พอมาเจอเตียงนุ่ม ๆ เริ่มรู้สึกง่วง จึงของีบสักหน่อย..เลยเผลอหลับไป และไม่แน่ใจว่า เธอหลับไปนานแค่ไหน เธอตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย “ง้าววววว!!” หยดน้ำทำเสียงหาวออกมาเสียงดังอย่างลืมตัว พร้อมกับบิดตัวไปมา และเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า.. “แม่” เธออุทานเบา ๆ แล้วรีบวิ่งลงไปด้านล่างทันที แค่เห็นหน้าแม่ เธอก็น้ำตาไหล และวิ่งไปกอดท่าน “เป็นอะไรลูก โตแล้วยังจะมาขี้แยเป็นเด็ก ๆ นะเรา” แม่กอดตอบและลูบหัวเธอเบา ๆ แม่จะทำแบบนี้เหมือนทุกครั้งที่เธอร้องไห้ “ฮึก ๆ .. ก็หนูคิดว่า แม่กลับไปแล้วนี่นา ตะกี้หนูง่วงเลยเผลองีบหลับไปค่ะ” เสียงสะอื้นเล็กน้อยของเธอทำให้แม่ยิ้มแล้วตอบว่า “แม่คิดว่า จะนอนกับสาวน้อยขี้แยคนนี้ สักคืนนึงก่อนจ่ะ” “จริง ๆ นะคะ เย้ๆๆ” หยดน้ำส่งเสียงร้องดีใจ เป็นลิงโลด ที่แม่จะนอนกับเธอด้วยคืนนี้ “ดีใจอะไรกันจ๊ะหลานสาวคนสวยของป้า” “แม่จะนอนกับหนูคืนนี้ค่ะป้า..หนูดีใจจังเลยค่า” เธอรีบบอกป้าไป “อืม...จ่ะ แล้วนี่หิวกันหรือยังล่ะ” ป้าเอ่ยถามต่อ ด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น ท่าทางป้าคงจะรู้แล้วว่าแม่จะนอนที่นี่ “ยังไม่หิวค่ะ หนูว่าจะไปเดินเล่นริมทะเลดีกว่า คิดถึงทะเลจังเลยค่า แม่กับป้าไปเดินเล่นกับหนูไหมคะ” “หลานไปเถอะ / แม่ก็สละสิทธิ์จ่ะ จะขอนั่งคุยกับคุณป้าจ่ะ” “ถ้าอย่างนั้น หนูขออนุญาตไปเดินเล่นนะคะ” “เชิญจ้า/ ตามสบายเถอะจ่ะลูก แต่อย่าไปไกลล่ะ” "ศิไม่ต้องเป็นห่วงหลานหรอก แถวนี้ปลอดภัย  มันเป็นชายหาดส่วนตัวทั้งนั้นแหล่ะยัยศิ" พี่สาวบอกกับน้องของเธอ และทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน หันมองตามหลังหยดน้ำ ที่ดูเหมือนจะมีความสุขเมื่อเธอพูดถึงทะเล   ******************************   Chapter 2  มาแล้วนะคะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม