หลายวันผ่านไปฉันก็ใช้ชีวิตปกติอยู่ที่นี่ ฉันฝากพี่เตให้เอาโทรศัพท์ไปซ่อมหน้าจอให้หน่อยเพราะฉันจะได้โทรศัพท์ติดต่อกับน้องสาวของฉันไม่รู้เป็นยังไงบ้างขอให้ปลอดภัยแค่นั้นแหละที่ฉันอยากจะได้ยินตอนนี้ จะขอความช่วยเหลือจากคุณตฤณฉันก็ไม่กล้าหรอก แค่เขาให้งานทำ ให้ที่อยู่ก็เป็นพระคุณมากแล้วหละ
"หนูนิดพี่จะไปตลาดไปด้วยกันมั้ย"
ฉันทำตาโตทันที อยากไปมากกกกกกกเพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ไม่ได้ออกไปไหนเลย ฉันอยากซื้อเสื้อผ้าบ้างทุกวันนี้ที่ใส่มันมีแต่ชุดเดรส ชุดอะไรไม่รู้อ่ะไม่มีความจำเป็นที่จะใช้อยู่ที่นี่เลย
"ไปค่ะ ขอไปแต่งตัวแป๊บหนึ่งนะคะ"
"จ้า พี่รอข้างนอกนะ "
พี่มะลิส่งยิ้มมาให้แล้วก็หยิบกุญแจรถแล้วก็เดินออกไปรอฉันข้างนอก ฉันหยิบเสื้อคลุมมาสวมแล้วก็หยิบกระเป๋าสะพายข้างมาด้วย ออกจากบ้านมามีเงินสดติดตัว 2000บาท น่าสงสารตัวเองสุดๆ จะไปกดก็กลัวคนของแม่เลี้ยงจะตามเจอ เห้อออ ทำไมชีวิตฉันถึงลำบากขนาดนี
