จอห์นชะโงกหน้ามองเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่และไม่เห็นรถจอดสักคัน
“บ้านนายเงียบนะตั้ม พ่อแม่นายไม่อยู่เหรอ?”
“เห็นแม่บอกว่าวันนี้จะออกไปงานเลี้ยง พ่อก็อาจจะออกไปข้างนอกมั้ง”
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันขอเข้าไปนอนเล่นในบ้านนายซะหน่อย...แล้ว...ฉันจะได้เจอพี่เลี้ยงสาวสวยที่นายเคยเล่าให้ฉันฟังหรือเปล่าล่ะนี่”
“เอื้องคงไปกับแม่น่ะ”
“จริงเหรอวะที่นายบอกว่า...นายเคย...เอ้อ...ลองหล่อนมาแล้วอ่ะ”
ตั้มยักคิ้วหลิ่วตา “เออ...สุดยอดเลยล่ะเพื่อนเอ๊ย”
ตั้มยกนิ้วโป้งให้ จอห์นหัวเราะหึในลำคอ
“นายนี่ร้ายไม่เบาเลยนะ แหม...ฉันละอยากรู้จริงว่าพี่เลี้ยงของนายจะเร่าร้อนขนาดไหน ขนาดนายยังทนไม่ไหวแล้วพ่อนายล่ะ...ว้าว...ฉันไม่อยากคิด”
“อย่ามัวพล่ามเลยจอห์น...เข้าไปในบ้านกันดีกว่า”
ว่าแล้วทั้งสองก็ลงจากรถ แล้วต่างคนต่างเดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆ สำหรับตั้มบ้านก้เงียบเป็นธรรมดาอยู่แล้วถ้าหากไม่มีน้องสาว
