"อ่าส์ เอาแม่งตรงนี้เลยมั้ยวะ!!”
เลอสรรเผลอสบถออกมาเมื่อชักจะอดใจไม่ไหว สายตาสอดส่องมองหาที่หลบมุมเพื่อปลดปล่อยความกระสันในกายอันร้อนรุ่ม ท่อนเนื้อขลุกขลักร้อนรนอยากออกสูดอากาศภายนอกเต็มที แต่เมื่อแม่สาวเจ้าของเรือนร่างน่าขย้ำกลับหลุดจากภวังค์รีบถอยร่นจนชิดบานประตูรถทำทีท่าตื่นกลัวเขาราวกับเจอผีเสียอย่างนั้น
“หนีไม่พ้นหรอก กรวลัย” เจ้าของไร่หนุ่มเปรยด้วยน้ำเสียงไร้ความกังวลใดๆ หากผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้คิดจะขัดขืน
“ไม่ ฉันจะไม่มีทางให้คุณได้ข่มขืนฉันอีกแน่” เธอส่ายหัวตั้งมั่นในใจ
“งั้นหรือ?"
เอี๊ยดดดด
เลอสรรหักเลี้ยวเบรคกระทันหันดินโคลนซัดสาดรถคันหรู ที่หมายนี้เป็นป่ารกทึบมีหญ้าแซมขึ้นสูงไร้ซึ่งผู้คนสัญจร
ร่างใหญ่ถอดเสื้อผ้าออกเชื่องช้าส่งแววตาหื่นกระหายราวกับจะกลืนกินกรวลัยทั้งตัว ส่วนเจ้าหล่อนนั้นพยายามเปิดประตูรถอย่างจนหนทางเพราะเขาล็อคเอาไว้
“เป็นเมียฉันแล้ว เค้าไม่เรียกว่าข่มขืนนะสาวน้อย”
“ไม่”
“มานี่”
“อุ๊ยย ยะ อย่า”
เลอสรรฉุดกระชากหล่อนเข้าหาตัวใช้ความไวบวกกับประสบการณ์อันแสนจะช่ำชองรีบดึงทึ้งถอดเสื้อผ้าเธอออกพัลวัน
“ซี้ดดด แม่สาวซ่อนรูป”
เลอสรรเผลอครางอย่างพอใจเมื่อยลโฉมเนินหน้าอกอวบที่ใหญ่เกินตัวของหล่อน เธอสวมใส่บราผ้าราคาแสนถูกที่เต็มไปด้วยรอยตะเข็บไร้การยกทรงใดๆราวกับเด็กประถมที่เพิ่งจะเริ่มใส่ชั้นในก็ไม่ปาน แต่จะว่าไป หล่อนเลือกใส่แบบนี้ก็ดีแล้ว จะได้ไม่มีใครรับรู้ได้ถึงความอวบใหญ่พอดีมือเขา เพราะต้องแค่เขาเท่านั้น ที่ได้ครอบครองมัน
“อ่าส์ เจ็บๆ ปล่อยๆ” เธอส่ายหน้าอกพรืดเมื่อเขากอบกุมบีบเคล้นหนักหน่วงทั้งสองเต้าเมามันแถมออกแรงดึงให้กายหล่อนเข้าแนบชิดร่างล่ำสันเปลือยเปล่าน่ากลัวนั่นจนใบหน้าหวานคะมำลงเหมาะเจาะตรวกลางกายแข็งใหญ่ผงาด
“อ้าปาก แล้วดูดมันซะ”
“ไม่”
เขาออกคำสั่งให้เธอดูดไอ้ท่อนใหญ่ปลายบานปานดอกเห็ดนี้น่ะหรือ ไม่มีทาง ปากเธอคงได้ฉีกแน่
แต่แล้วเมื่อเลอสรรงัดมีดสั้นแหลมคมออกมาจ่อคอกรวลัย เธอเบิกตาโตปากสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว เผลอช้อนสายตาขึ้นมองดวงตาสีน้ำทะเลน่ากลัวนั่นแว้บหนึ่งแล้วรีบหลุบสายตาลงต่ำพร้อมค่อยๆขยับปากอ้าออกช้าๆ น้ำตาพาลไหลออกมาอย่างอดสูในโชคชะตาห่าเหวที่ประเดประดังเข้ามาซ้ำเติมชีวิต
ได้ ในเมื่อความโชคร้ายมันถาโถมซัดเข้ามาขนาดนี้ ถ้าไม่ยอมตาย ก็ต้องก้มหน้ารับผลกรรมนี้ต่อไปก็แล้วกัน
ใช่แล้วกำไล เธอจะต้องไม่ตาย หากยังไม่ได้รับรู้ข่าวว่าพ่อแม่ปลอดภัยจริงๆ
และ เธอจะต้องไม่ตายด้วยน้ำมือซาตานร้ายบ้าอำนาจใจคอโหดเหี้ยมผิดมนุษย์มนาพรรค์นี้ หากเธอหลุดพ้นบ่วงกรรมที่เคยก่อกับแม่เขาได้ เธอจะไม่มีวันให้อภัยผู้ชายคนนี้เด็ดขาด
“อ๊อก อื้อ อ..”
กรวลัยเกือบจะสำรอกออกมาเมื่อกดหัวเธอขึ้นลงสลับกับการกระเด้าสะโพกใส่ปากเล็ก
“ซี้ดดด” เลอสรรเสียวจนกัดฟันดังกึกกักสะโพกกระเด้งซอยแทบจะนั่งไม่ติดเบาะ
“อื้อ”
“ดูด ดูดแรงๆเซ่ อื้มส์ ดีๆ อ๊าส์ อย่าให้ฟันโดน อื้มมส์ ซี้ดดส์ เยี่ยมกรวลัย ..”
กรวลัยอ้าปากดูดทำตามคำสั่งปากแทบฉีกน้ำตาไหลเล็ดออกมาด้วยความอึดอัด ปลายหัวเห็ดจนคอหอยทำเอาเธอรีบคายท่อนใหญ่ออกแล้วแหงนหน้าขึ้นอย่างไวเมื่อเกือบจะอ้วกออกมา
“ซี้ดดด โอววว กำไล ขึ้นขย่ม เร็วสิ”
“คือ หนู เอ่อ”
“มานี่”
เลอสรรปรับเบาะนั่งแล้วอุ้มเธอมานั่งบนตักแกร่งสองมือแหกขาเรียวออกกว้าง สองนิ้วใหญ่แทงเข้าเพื่อเปิดทาง
แจ๊ะๆๆ
“ซี้ดดด อ่าส์ อะ อูยย”
“หึ นังร่าน ดูสิ ครางใหญ่เลย”
“ฮึกก ซึ๊ดดดส์”
เขาถอนนิ้วออกมามีน้ำหวานเยิ้มไหลหยดลงบนหน้าท้องแข็งเป็นลอน เลอสรรยื่นนิ้วจ่อปากส่งแววตาเชิงออกคำสั่งให้เธอดูดมัน
จ๊วบๆๆ
“ไง น้ำของเธอรสชาติเป็นไงล่ะ”
กรวลัยเม้มริมฝีปากแน่นรับฟังวาจาหยาบโลนทำร้ายจิตใจเธอเป็นระยะจากริมฝีปากได้รูปที่พ่นเพียงวาจาอันร้ายกาจใส่เธอ
“เอาล่ะสาวน้อย ทีนี้ก็แหกกลีบบวมๆนั่นของเธอออก เอาให้กว้างที่สุด เพราะไม่อย่างนั้น แผลมันจะฉีกกว่าเดิม”
“อื้อ ไม่!! ไม่มีทาง”
“ชู่ววส์ ไม่เอาสิ
...จะว่าไป หัวนมชมพูนี่ ก็น่าจะตัดมันทิ้งนะ จุๆๆๆ"
เลอสรรหยิบมีดลากตามร่องอกหมุนวนยอดถันทำเอาเธอหวาดเสียวไปทั้งกาย สุดท้ายจำต้องทำตามคำสั่งแต่โดยดี
มือเล็กแหวกกลีบออกช้าๆด้วยใบหน้าเหยเก ทั้งแสบและเสียวปนเปกันไปส่วนท่อนอวบยาวใหญ่มีเส้นเลือดหล่อเลี้ยงลำเขื่องปูดออกมาจนเห็นได้ชัดบ่งบอกว่าเขาคงจะผ่านร่องเสียวมาอย่างโชกโชน ปลายดอกเห็ดมีน้ำใสๆซึมออกมา มือใหญ่จับอวัยวะเพศครูดเม็ดติ่งสีแดงจนเธอครางฮึมฮัมหลับตาปี๋ มือทั้งสองข้างเท้าเบาะหลังเอาไว้เป็นที่ยึดเพราะไม่กล้านอนทาบทับกายล่ำสันมีกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆเย้ายวนใจ
ส่วนปลายมุดเข้าไปในรูสวาทช้าๆ กรวลัยกระดกก้นเมื่อเจ็บแปลบๆแต่เขาดันกดสะดพกเธอไว้ไม่ให้เคลื่อนไปไหน
พรวดดด
“กรี๊ดดดดด”
เธอเจ็บ เจ็บจริงๆ
“ซี้ดดด แน่นเหี้ยๆเลยว่ะ” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเอื้อมมือไปบีบนวดซาลาเปานุ่มนิ่ม ยอดถันสีชมพูระเรื่อเม็ดเล็กน่าดูดนั่นแข็งเป็นไตเย้ายวนเสียเหลือเกิน แต่ต้องห้ามริมฝีปากหยักที่เผลออ้าค้างไว้ตรงนั้นเมื่อนึกถึงคำที่เคยประกาศิตกับเธอไว้ ว่าจะไม่มีทางใช้ริมฝีปากประทับกายแม่ตัวซวยคนนี้เด็ดขาด
ตั่บๆๆๆ
สะโพกหนากระเด้าใส่ร่องเสียวเธอจังหวะเร็วรี่ อีกทั้งเสียงหวานที่กรีดร้องครวญครางแข่งกับเสียงฝนฟ้าห่าใหญ่ด้านนอก เจ้าของไร่หนุ่มหลับตาพริ้มเม้มริมฝีปากแน่น รู้สึกเสียวจนปวดหนึบด้วยแรงบีบรัดด้านในกายหญิงสาว มันเสียว เสียวเกินจะทนทานได้ไหวแล้ว
พั่บๆๆๆ
=br=
ยามท่อนใหญ่เคลื่อนขยับแต่ละทีเหมือนกลีบเนื้อเธอจะหลุดออกตาม ยิ่งเมื่อโดนตอกเข้า ท่อนใหญ่ครูดเม็ดติ่งเสียวแถมกดกลีบยู่เข้าไปจนเผลอกรีดร้องออกมา ทุกการเคลื่อนขยับของเขามันช่างทรมานเธอโดยแท้ ร่างกายบอบบางของเธอมันไม่ได้สมดุลกับหุ่นฝรั่งอย่างเขาเลยสักนิด
พั่บๆๆๆ
“ซี้ดดด อย่าขมิบสิ อ่าส์จะทนไม่ไหวแล้ว”
“อ๊าส์ๆๆๆๆ อู๊ววๆๆ เจ็บๆๆ อ๊า หนุเจ็บ อ๊าส์ๆๆ” กรวลัยเริ่มรู้สึกปั่นป่วนปนเป มือหยิกเบาะหนังระบายความเสียวในกาย
พั่บๆๆๆๆ
“ยะ อย่าปล่อยใน อื้อ อ๊าส์ อ๊ะๆๆๆ อย่าแตกในนะคะ อื้อ ซี้ดดส์”
ป๊อก
แก่นกายถอนออกมารวดเร็วพร้อมรวบต้นคอระหงเข้าหาก่อนจะจ้วงแทงท่อนร้อนระอุใส่ปากกระเด้าใส่เพียงไม่นานน้ำกามสีขุ่นรสชาติประหลาดพวบพุ่งเข้าในปากเธอ
“โอ๊ววว ซู้ดดด ดูดสิกำไล อื้มม ดี กลืนลงไป อูยย สุดยอด อาส์ สุดยอดมากก”
กรวลัยกลั้นใจกลืนน้ำรักลงคออย่างยากลำบาก แต่ถ้าเทียยบกับการยอมให้เขาปล่อยในแล้ว เลือกกลืนน้ำคาวรสแปลกยังดีเสียกว่า
“แค่กๆ อื้อ ถ้าเสร็จแล้ว ให้หนูกลับไร่ภูผานะคะ”
“ทำไม อยากกลับไปไร่นั่นมากนักเหรอ ห๊า ออ หรือว่า จะเป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆ ว่าเธอน่ะ กำลังจะแทงข้างหลังเพื่อนแอบส่งสายตาให้ไอ้ภูผานั่น”
เลอสรรเหน็บด้วยถ้วยคำรุนแรง มิหนำซ้ำยังคว้าเอาใบจดทะเบียนสมรสขึ้นมาเช็ดน้ำรักของเธอที่หยดแหมะใส่หน้าท้องแกร่งเสมือนขยะแขยงหนักหนา กรวลัยเหลือบมองการกระทำของเขาด้วยแววตาเจ็บช้ำน้ำใจ
"ไม่ต้องกลัวหรอกกรวลัย ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอ ฉันไม่เก็บไว้นานหรอก อีกไม่นานเธอก็คงจะได้กลับไปอ่อยนายภูผานั่นได้สบายใจแน่นอน"
=br=
=br=
“มะ ไม่จริงนะคะ คุณภูผาเป็นคนดี ไม่มีทางจะคิดเรื่องเลวๆแบบนั้น”
“หึ จะด่าฉันทางอ้อมหรือ”เลอสรรทิ้งมีดลงแล้วดึงผมเธอแทน
“โอ๊ยยย”
“นอนอ้าขาปรนนิบัติดีๆไม่ชอบ ชอบความรุนแรงสินะ!!”
“ฮึก อย่า..ว้ายยย”
เลอสรรเปิดประตูรถแล้วผลักร่างบางเปลือยเปล่าลงไปเกาะประตูรถที่เปิดกระจกไว้ ร่างใหญ่ตามประกบด้านหลังกดหัวเธอลงตามด้วยการเสียบเอ็นใหญ่เข้าไปทักทายอีกระรอก
“อร๊ายยยย”
พั่บๆๆๆ
รอบนี้ดีหน่อยที่มีน้ำจากเธอช่วยหล่อลื่นจึงไม่ชักช้าที่จะกระหน่ำแทงรุนแรงทำเอาสาวร่างบางยืนก้มหน้าหัวสั่นหัวคลอนตามแรงกระแทก ผมสยายเปียกลู่ เนื้อตัวหนาวสั่น กรีดร้องครางลั่นป่าโดนเจ้าของไร่กระเด้าโถมตัวเข้าใส่ทั้งเสียวและเจ็บจนแทบขาดใจ
“พอๆ อ๊าส์ พอแล้ว อูยยย”
ร่างใหญ่จับเธอคลานเข่าบนพื้นหญ้าปกคลุมผืนดินที่มีหญ้าแซมเป็นหย่อมๆ เลอสรรเงยหน้ามองท้องฟ้าสูดปากคราง
พั่บๆๆๆๆ
เสียงบั้นเด้ากระทบแก้มก้นดังสนั่นแข่งกับสายฝน พร้อมตบบั้นท้ายบังคับให้เธอรีบคลานไปยังต้นไม้ใหญ่
ตั่บๆๆๆๆ
“โอ้ววว ฟัค อื้มมม ซี้ดดส์”
“อ๊ะๆๆๆ อื้อ ฮือๆ พอๆ หนูเหนื่อย...”
กรวลัยคลานเข่าไปจนหัวชนกับต้นไม้ เธอเหนื่อยล้าจนนอนฟุบลงกับพื้นโคลนตม เลอสรรรีบอุ้มเธอขึ้นยืนสักพักน้ำฝนชะล้างดินโคลนตามตัวเธอจนหมดจดจึงเริ่มบรรเลงเพลงรักต่อ
กรวลัยสะดุ้งเฮือกเกร็งกระตุกไปหลายต่อหลายครั้ง แต่คนใจร้ายยังไม่ลดละ จับเธอโก้งโค้วเกาะต้นไม้ใหญ่กระหน่ำแทงรุนแรงดิบเถื่อนจนกุหลาบสาวฉีกขาด ริมฝีปากสีซีดสั่นเทาออกอาการหนาวสั่นอย่างเห็นได้ชัด
“ฮือๆ พอๆ หนูหนาว ฮือๆ เจ็บ มันเจ็บ เอาออก"
“ซี้ดด หน้าที่เธอ คือแบะขารอถูกเสียบ ทุกที่ ที่ฉันอยาก กรวลัย ซี้ดดส์ นั่นคือหน้าที่เธอ”
พั่บๆๆๆๆ
“กรี๊ดดดด” กรวลัยกรีดร้องสุดเสียงเมื่อแตะไต่ขึ้นสู่สวรรค์
“อ่าส์ ซี้ดดด งื้มมม จุ๊บบ”
เลอสรรตามมาติดๆ ริมฝีปากหนางาบงับแผ่นหลังขาวเนียนฝากฝังรอยดูดปื้นใหญ่ ท่อนใหญ่ยืนแช่คาไว้ไม่อยากจะถอดถอนออก แต่เมื่อหญิงสาเหนื่อยล้าจนขาอ่อนยวบเขาจึงรีบช้อนร่างบางเข้าไปในรถ
........................................
ก๊อกๆๆๆ
“เออๆๆ กำลังจะไปเปิดแล้วเว้ยย หึ้ยย ใครวะมาเคาะค่ำๆมืดๆไม่เกรงอกเกรงใจกูเล้ยย ฮึ่มม”
ป้าแวว แม่หม้ายวัย52ปี คนงานเก่าแก่ที่ไร่เลอสรร ตำแหน่งรองหัวหน้าคนงานในไร่ข้าวโพด เดินกระฟัดกระเฟียดไปเปิดประตูห้องด้วยคามโมโหที่มีคนบังอาจมาเคาะประตูรบกวนการนอนกับบรรยากาศฝนตกปรอยๆแบบนี้
แอ๊ดดดด
“อุ๊ยย ตาเถร! คะคุณเลอสรร!!”
“ใช่ ฉันเอง”
ป้าแววยืนอึ้งเอามือทาบอกด้วยความตกอกตกใจเมื่อเจ้าของไร่หนุ่มยืนอยู่หน้าห้องพร้อมด้วยหญิงสาวที่หมดสติในอ้อมอกแกร่งเนื้อตัวเปียกมอมแมมไม่ต่างจากคนอุ้มนัก
จะไม่ให้เธอสลบเหมือดได้อย่างไรเล่า ก็เขาอุ้มเธอเข้าไปในรถแต่ไม่รามือ เล่นเสียบแทงทารุณกับเธอราวกับโสเภณีผู้กร้านโลก ทั้งที่เธอแสนจะบอบบาง ความรุนแรงการกระแทกแทงเสียดสีจนรูสาวแสบร้อนบวกกับความเมื่อยล้าทำให้เธอนอนคว่ำหน้าหลับคาเบาะหลังขณะที่เลอสรรยังสอดใส่ไม่หยุดหย่อน กระหน่ำแทงปลดปล่อยในโพรงสาวจนสาสมอีกสองยกจึงพาเธอมาที่นี่
“ชะ เชิญค่ะคุณเลอสรร”
ป้าแววรีบหอบเสื่อและผ้าห่มมาปูรองให้หญิงสาวนิรนามที่มาพร้อมกับเลอสรร เธองงเป็นไก่ตาแตกจะถามเจ้านายก็ไม่กล้า เมื่อก้มมองดูหน้าชัดๆแล้ว เธอยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่
“ว้ายย!! นี่ นี่มัน นัง นังกำไลนี่คะ อิชั้นจำได้..!!”
"ชู่วว อย่าเอ็ดดังสิ"
"อุ๊บบส์ ค่ะๆ ป้าขอโทษค่ะคุณเลอสรร"
=br=
“ ฉันมีงานเพิ่มให้ป้า คือเด็กนี่”
“หา!!?? ให้ป้าหรือคะ?”
“ต่อไปนี้ เด็กคนนี้ชื่อสมศรีเป็นหลานสาวของป้า ป้าเข้าใจใช่มั้ย?"
“ค่ะๆ ป้ารู้ว่าควรทำยังไง”ป้าแววก้มหน้ารับคำสั่ง
"ดี อย่าให้ใครรู้ล่ะ"
"ดะเดี๋ยว คะ คือ เอ่อ แล้วว.."
ไม่ทันที่จะเอ่ยถามอะไรอีก ร่างใหญ่ที่เปียกปอนเดินฉับๆออกไปจากห้องพักอย่างรวดเร็ว
เธอรู้ดีว่าเด็กคนนี้คือกำไล ต้นเหตุของข่าวใหญ่ครึกโครม ที่พรากชีวิตมารดาของเจ้านายหนุ่ม แต่ ไหนว่ากำไลติดคุก
แล้วไหง ถึงต้องมาเจอมันอยู่กับคุณเลอสรรด้วยสภาพนี้หนอ
"นังกำไลเอ๊ย ไปไงมาไงเนี่ย มึงถึงได้มาสภาพนี้"