ร่างแกร่งอุ้มคนตัวเล็กเดินมาจนถึงหน้าห้องคนในอ้อมแขนของเขาก็ยังไม่มีท่าทีจะตื่นสักนิดเลย ไรเฟิลลองเอานิ้วสแกนดูปรากฏว่าเขายังสแกนมันได้อยู่ นั่นหมายถึงดิสนีย์ไม่ได้ลบทิ้งไป
ไม่รู้ว่าเพราะเธอยังหวังว่ามีโอกาสได้กลับมาอยู่ด้วยกัน หรือเพราะเธอแค่ไม่ได้สนใจมัน ในใจลึก ๆ ไรเฟิลก็หวังให้มันเป็นไปตามความคิดแรก เขาอยากจะเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะได้มีสิทธิ์ยืนอยู่ข้างเธออีกครั้ง แม้โอกาสมันมีน้อยมากก็ตาม
หลังจากที่เดินเข้ามาด้านใน ชายหนุ่มมุ่งตรงเข้าห้องนอนทันทีและวางร่างบางลงบนเตียงไซซ์คิงเบา ๆ อย่างถนอมเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายตื่นขึ้นมา จากนั้นเขาก็กดเปิดเครื่องปรับอากาศและดึงผ้ามาห่มตัวเธอเอาไว้
"นอนพักนะครับคนดี" ชายหนุ่มนั่งลงที่ด้านข้างเตียงก่อนจะปัดปอยผมที่บังหน้าของเธอออกและก้มลงไปหน้าใบหน้าหวานเพื่อจูบเบา ๆ ที่หน้าผาก แค่แตะเบา ๆ เขาก็รีบผละตัวออกเพราะคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันไม่เหมาะสมและเอา
