ไรเฟิลเริ่มสอนงานดิสนีย์อย่างจริงจัง ทุกเอกสารที่เขารับผิดชอบ เขาบอกเธอทุกอย่าง มันเป็นความลับของบริษัทแต่เพราะเธอเข้ามาอยู่ตำแหน่งนี้ มันจำเป็นที่หญิงสาวต้องเรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเอกสารและตัวเขาด้วย
"พอก่อนได้มั้ย ปวดหัว" ดิสนีย์เงยหน้าขึ้นจากเอกสารกองโต เธอไม่เคยต้องทำงานหนักเท่าวันนี้มาก่อนเลย มันแอบทำให้เธอรู้สึกผิดที่เมื่อตอนคบกันชายหนุ่มมักต้องเอาเวลามาใส่ใจเธอ ถึงแม้ว่าเรื่องรักจะเป็นเรื่องหลอก แต่เขาเหนื่อยจริงแน่ๆ
"เอายามั้ยครับ เฟิลจะไปเอามาให้" ชายหนุ่มแอบเป็นห่วงเพราะใบหน้าที่อิดโรยของเธอบ่งบอกว่าเธอคงเหนื่อยกับมันจริง ๆ งานที่เธอต้องเข้ามารับผิดชอบมันไม่ได้เหนื่อยกาย แต่เหนื่อยสมอง
คนอื่นอาจจะคิดว่าชายหนุ่มทำงานง่าย ๆ ไม่ต้องทำอะไรเยอะแยะกับไอแค่การอ่านเอกสาร แต่คนทำจริงเท่านั้นที่รู้ดีว่ามันล้าแค่ไหน อย่างเช่นตอนนี้ที่ดิสนีย์ได้รับรู้
"ไม่ต้องหรอก แล้วนี่กลับได้รึยัง?"
