บทที่ 15 จู่โจม

1421 คำ

ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่เมื่อยขบ และเจ็บบริเวณน้องสาวมาก ฉันใช้งานน้องสาวหนักเกินไปหรือเปล่า โอ้แม่เจ้าน้องสาวร้องไห้ระบม อีพี่ดิวมานอนกอดฉันตอนไหนไม่รู้ เพราะฉันหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ฉันยอมรับว่าพี่ดิวกินดุกินแซบมาก ถึงว่ามีแต่คนอยากขึ้นเตียงกับพี่ดิว แต่จะให้ฉันอยู่ยอมรับคงไม่ใช่ ไหนจะเรื่องที่ฉันคุยโม้ไว้เยอะแยะ พี่ดิวรู้หมดแน่ๆ ฉันจะไปสู้หน้าได้ยังไง ต้องฝืนสังขารอันบอบช้ำ เผ่นหนีก่อนที่พี่ ดิวจะตื่นมาเห็นฉัน พี่ดิวนอนหลับอย่างมีความสุข แต่น้องสาวฉันนี่สิร้องไห้อย่างหนัก ฉันต้องพาน้องสาวฉันกลับไปรักษาตัว "โอ๊ย!! จะ เจ็บ พี่ดิวรังแกฉันเกินไปหน่อยไหม" บ่นกระปอดกระแปดไปเรื่อย ถ้าไม่กล้วว่าพี่ดิวจะตื่นมาเห็นฉัน อยากเอามือทุบไปที่น้องชายพี่ดิว เอาให้หนักๆ โทษฐานมารังแกน้องสาวฉันให้เจ็บหนัก "เอางัยดี จะกลับยังไง ขาก็ถ่างเดินไม่ไหว แพตตี้เธอต้องสู้นะ อย่าให้ชีวิตสู้กลับ" การ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม