พี่ดิวถามฉันหากวันหนึ่งเขาทำอะไรผิดพลาดฉันจะให้อภัยเขาได้ไหม ฉันยังตอบพี่ดิวไม่ได้ ไม่รู้ว่าเรื่องที่พี่ดิวผิดพลาด จะร้ายแรงไหม หรือทำให้ฉันเสียใจมากน้อยแค่ไหน จึงยังตอบไม่ได้ รู้เพียงแค่ว่า ฉันเดินเข้ามาอยู่ในดงเสือ ฉันต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด ฉันต้องเป็นนายพรานถึงจะถูก
"ไปกันได้ยังคะพี่ดิว เดี๋ยวแพตสาย" ฉันเร่งพี่ดิวที่แต่งตัวช้าเหลือเกิน ฉันต้องรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องอีก ตอนแรกว่าจะกลับเอง แต่พี่ดิวไม่ยอม
"แพตไปเปลี่ยนชุดใหม่เลย" น้ำเสียงดุๆ สายตาพิฆาต ฉันที่มาถึงห้อง แล้วรีบใส่ชุดนักศึกษาตามปกติที่เคยใส่
"ทำไมต้องเปลี่ยนด้วยคะ แพตว่ามันก็ดีแล้ว" ฉันมองชุดที่ฉันใส่ตอนนี้ มันดูดีแล้วนะ
"มันสั้น แล้วมันรัดนมไป พี่ไม่ชอบ" เสียงเข้มและดุ สายตาที่มองชุดฉันดูไม่พอใจอย่างหนัก
"แต่ก่อนแพตเห็นพี่ดิวชอบมองจะตาย โดยเฉพาะนมแพต อย่าคิดนะว่าแพตไม่รู้ แล้วตอนนี้จะมา
บอกให้เปลี่ยนทำไมคะ แพตก็ใ
