"แพตจ๋า แพตไม่งอนพี่นะ แพตหิวยัง แพตอยากกินอะไรบอกพี่สิเดี๋ยวไปซื้อให้ ไม่เอานะไม่โมโหเดี๋ยวไม่สวย" ผมกำลังพยายามง้อเมียตัวดี ตอนนี้นั่งหน้าบึ้งไม่ยอมมองหน้าผม เมื่อวานกับเมื่อเช้าผมยังงอนเมียอยู่เลย แต่เป็นไงมางัยไม่รู้ ตอนนี้เมียผมงอนเรียบร้อย อยากเห็นเมียอ้อน ต้องมาอ้อนเมียแทน หมดกันภาพลักษณ์เสือร้ายแห่งคณะวิศวะ
"ไม่หิวแล้วค่ะ แพตกินไม่ลงแล้ว กลับคณะดีกว่า เบื่อหน้าคนเจ้าชู้แถวนี้" งอนแน่ๆแบบนี้
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะของเพื่อนรักทั้งสามของผม มันช่างเป็นแผนกซ้ำเติมที่ดีเหลือเกิน อย่าให้พวกมันพลาดบ้างแล้วกัน
"หัวเราะ ทำเชี่ยอะไรครับคุณเพื่อน" ผมหันไปด่าพวกมัน คนกำลังง้อเมีย ไม่ช่วยยังมาหัวเราะกันอีก มันน่าน้อยใจทั้งเพื่อน ทั้งเมีย
"หัวเราะหมาแถวนี้ครับคุณเพื่อน ได้ข่าวว่ามีหมาตัวเมียตามมาเฝ้าถึงที่" ผมอยากเตะไอ้ตาต้าสักที มันเก็บทุกเม็ดที่เมียผมว่า มาตอกย้ำและซ้ำเติมผม
"ลูกอม เมื
