ตามล่า# 2
814 คำ
ประเทศไทย
“ท่านครับ ทางสนามบินโทรมา บอกว่ามีคนที่ท่านต้องการตัวเดินทางเข้าประเทศไทยครับ”
“ใคร?” สืบศักดิ์รองรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคมถึงกับหัวเสียเมื่อได้ยิน เพราะมีชนักติดหลัง ถึงตอนนี้เขาจะดำรงตำแหน่งสำคัญทางการเมือง ก็ยังวางใจไม่ได้ เพราะถ้าเรื่องนั้นเปิดโปงขึ้นมา เขาต้องเด้งออกจากตำแหน่งแน่นอน
“ทางสนามบินแจ้งมาว่ามีคนที่มีข้อมูลตรงตามกับที่เราตามหา เดินทางเข้าประเทศไทยเมื่อเช้าครับ”
“แกก็ส่งคนของเราออกไปตามล่ามันมาสิ หรืออยากให้มันมาเปิดโปงความชั่วของแกก่อน”
หลังจากที่ได้ยินลูกน้องรายงาน สืบศักดิ์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เพราะเรื่องนี้ผ่านไปหลายปีจนเขาลืมเลือนไปแล้ว แต่ก็สร้างรอยแผลเอาไว้ให้เขา
มันคือความลับที่ไม่สามารถให้คนอื่นเห็นได้ เพราะมันหมายถึงหายนะที่กำลังจะคืบคลานเข้ามา เพราะฉะนั้นมีทางเดียวต้องตามเก็บมันไม่ให้เหลือ
“ผมจะรีบไปจัดการครับ” นพดลลูกน้องคนสนิทของสืบศักดิ์รีบรับคำสั่ง
“คุณพ่อเอะอะอะไรเสียงดังออกไปถึงหน้าประตูบ้านเลยครับ”
ธนกร หรือ โช ลูกชายคนเดียวของสืบศักดิ์ เอ่ยถามขึ้นหลังจากกลับมาจากปาร์ตี้ และหลังจากที่เขาไปต่อกับคู่ขาคนล่าสุดมา
“แกมาก็ดีแล้วโช เรื่องงานเป็นยังไงบ้าง”
“เรียบร้อยดีครับ บริษัทเราชนะการประมูลที่อุบลครับ”
“ดีมาก แกก็อย่าให้เป็นข่าวบ่อยนัก แกรู้ใช่ไหมว่าพ่อเป็นถึงรองรัฐมนตรี ต้องรักษาหน้าตาฉันบ้าง”
“ผมรู้ครับพ่อ”
“แกก็ตั้งใจทำงานบ้างล่ะ เข้าบริษัทบ่อย ๆ ไม่ใช่ให้แต่เลขาทำงาน... แล้วเรื่องหนูซิมล่ะ เป็นยังไงกันบ้าง หวังว่าเธอเห็นข่าวแกกับแม่ดาราคนนั้น เธอจะไม่เปลี่ยนใจจากแกนะ”
“เราคบกันด้วยความเข้าใจครับพ่อ อย่ากังวลเลย ซิมเธอเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย ๆ ครับ”
พูดเสร็จโชก็เดินหนีขึ้นชั้นสองไป ปล่อยให้สืบศักดิ์ได้แต่มองตามด้วยความไม่พอใจ ที่ลูกชายคนเดียวไม่ได้ดั่งใจสักนิดเลย
“ดล แกไปจัดการเรื่องที่ฉันสั่ง รอบนี้อย่าให้พลาดเหมือนสิบปีที่แล้วอีกล่ะ ตามไปเก็บมัน” สืบศักดิ์สั่งเสียงเหี้ยม เพราะผลประโยชน์มหาศาลทำให้เขามัวเมาหลงใหลในสิ่งที่ผิด จนถอนตัวไม่ขึ้น จะกลับตัวตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว มีแต่ต้องเดินหน้าต่อ
นีโอรีบกลับมาที่โรงแรม เขาเคาะประตู 5 ครั้งพร้อมเรียกชื่อลิลลี่ตามที่ตกลงกันไว้ ลิลลี่เดินออกมาเปิดประตู เธออยู่ในชุดเสื้อแขนยาวสีกรมมีฮู้ดคู่กับกางเกงยีน
“ลิลลี่เราต้องไปสนามบินอีกครั้ง เก็บของซะ ลุงจะพาไปอิตาลี”
“เราจะไปหาใครคะคุณลุง” ลิลลี่ถามออกมาอย่างแปลกใจ เพราะเพิ่งเดินทางมาถึงประเทศไทย ก็ต้องเดินทางไกลอีกรอบ ยังไม่หายเหนื่อยเลย
“คนที่จะคุ้มครองดูแลลิลลี่”
“ลิลลี่ไม่เข้าใจค่ะ” ลิลลี่ยังทำหน้างง เพราะไม่รู้ว่านีโอกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
“ลุงกลัวลิลลี่เป็นอันตราย เชื่อใจลุงนะ ลุงหวังดีกับลิลลี่จริง ๆ” นีโอพยายามจะอธิบายให้ลิลลี่เข้าใจ แต่เพราะเขาเป็นคนพูดไม่เก่ง และเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นมานานหลายปีแล้วจึงไม่สามารถพูดให้ลิลลี่เข้าใจในคราวเดียวกันได้หมด
“ลิลลี่เชื่อคุณลุงค่ะ”
“งั้นก็เก็บกระเป๋า เราจะเดินทางอีกรอบ”
ลิลลี่ไม่ได้เปลี่ยนชุดใหม่เพราะเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และชุดนี้ก็ใส่เดินทางได้ ทั้งสองคนเช็กเอาต์เรียกแท็กซี่ตรงไปสนามบินสุวรรณภูมิ โดยต้องไปซื้อตั๋วที่หน้าเคาน์เตอร์ เพราะจองไม่ทัน
มาถึงสนามบินสุวรรณภูมินีโอก็รีบพาลิลลี่ไปซื้อตั๋วเครื่องบิน ได้ตั๋วชั้นธุรกิจมาแต่ต้องรอ 2 ชั่วโมง ขณะนั้นลูกน้องของสืบศักดิ์ได้ตามมาจนถึงสนามบิน
วสันต์ลูกน้องของสืบศักดิ์กับลูกน้องบางส่วน จึงเดินตามหาลิลลี่ทั่วสนามบินจนพบ เขาก็รีบโทรรายงานเจ้านายทันที
“ท่านครับ ผมเจอเป้าหมายแล้วครับ แต่อยู่ที่สนามบิน พวกเราทำอะไรไม่ได้”
(เฝ้ามันไว้ มันจะเดินทางไปไหน)
“ผมกำลังให้สายของเราเช็กอยู่ครับ”
(ดี จัดการมัน)
“ข้อความมาแล้วครับ เด็กคนนั้นจะบินไปมิลานอิตาลีครับ”
(แกกับคนของแกต้องตามไป บอกคนของเราออกตั๋วให้แก แล้วฉันจะโทรหาคนที่ทำงานให้เราที่อิตาลี ให้มันหานักฆ่ารอต้อนรับพวกมัน)
“ครับท่าน”
- ผู้เขียน
