เช้าวันต่อมา…
ร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของชายหนุ่มที่พึ่งครอบครองเธอไปตลอดทั้งคืน น่านฟ้ารู้สึกตัวตื่นก่อนจะลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ นัยน์ตาคู่สวยกระพริบตาขึ้นลงเพื่อให้สายตาปรับเข้ารับกับแสงภายในห้องพัก
ก่อนที่สายตาของเธอจะไปสะดุดเข้ากับแผงอกกำยำที่เธอนั้นกำลังนอนซบอยู่ น่านฟ้าเลื่อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยังคงหลับไหลอยู่ในห้วงนิทรา และความรู้สึกบางอย่างก็ยิ่งชัดเจนอยู่ภายในใจของเธอนั้นก็คือเธอรักผู้ชายตรงหน้าไปแล้วจริงๆ …
ทันทีที่เธอยอมรับกับใจตัวเองว่าเธอเองก็รักฟลินต์ไม่ต่างกับที่ฟลินต์นั้นรักเธอ ความหนักอึ้งที่เคยท่วมท้นอยู่ภายในใจจนกลายเป็นความอึดอัดก็เบาบางลงในทันที
มือเรียวเลื่อนขึ้นไปสัมผัสใบหน้าของชายหนุ่มที่เธอรัก ก่อนรอยยิ้มบาง ๆ จะแต่งแต้มบนใบหน้าสวย น่านฟ้าปล่อยให้ตัวเองนั้นนอนซบอกแกร่งเก็บเกี่ยวไออุ่นจากแผงอกกำยำอีกสักพักก่อนที่เธอจะ
