ลักษณ์นาราเริ่มกลับมาฝันถึงชีวิตของตัวเองในอดีตบ่อยๆ และฝันเห็นลูกชายที่ตายไป จนเธอเริ่มคิดว่าอาจจะต้องทำอะไรสักอย่าง อย่างน้อยก็ต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมถึงต้องปิดบังเรื่องการตายของลูก เธอไม่อยากจะคิดหรอกว่า ทีปกรอาจจะพลั้งมือฆ่าลูกตัวเองตอนที่เมายา แต่ถ้าเขาทำแบบนั้นจริง เธอจะไม่มีทางให้อภัยเขาแน่ และเธอจะทำทุกอย่างให้คนผิดได้รับโทษ
“วันนี้รักจะออกไปข้างนอกหน่อยนะคะ” ลักษณ์นาราเริ่มออกไปนอกบ้านบ่อยขึ้น เธอก็ไม่อยากให้สามีเป็นห่วงหากมารู้ทีหลัง
“จะไปไหนเหรอ บอกผมได้หรือเปล่า ให้ไปส่งไหม”
“อยากไปเดินเล่นนอกบ้านบ้างน่ะค่ะ มีของที่อยากได้ด้วย เดี๋ยวรักไปเองก็ได้ค่ะ ไม่ต้องไปส่งหรอก” เพราะเคยใช้ชีวิตด้วยตัวเองมาก่อน ลักษณ์นาราจึงคิดว่าการนั่งรถสาธารณะไม่ได้ลำบากสำหรับเธอเท่าไหร่ แต่ในมุมมองของเจตนิพัทธ์มันไม่เป็นแบบนั้น
ใจหนึ่งเขาก็อยากพาเธอไปเรียนขับรถ จะได้ไปไหนมาไหนได้สะดวกขึ้น แต่ก็ยังกลัว
