สาบกุหลาบ ตอนที่ 20
1174 คำ
ตอนที่ 20
“พูดตรงๆ นะคะ เอื้อยรู้เรื่องที่พี่สนแอบมีเมียเก็บอยู่ที่ตลาดนั่นน่ะ เอื้อยไม่ถือนะคะถ้าพี่สนจะมีเมียเพิ่มอีกสักคน แต่เอื้อยต้องเป็นที่หนึ่งเท่านั้น และนัง เอ่อ.. เมียของพี่สนก็ต้องยกย่องเอื้อยไม่มาตีตัวเสมอ พี่สนเข้าใจมั้ยคะ เอื้อยสมัยใหม่พอค่ะ”
หญิงสาวที่มั่นใจในตัวเองสูงและก็มีความทันสมัยมากพอ ใช่.. เธอพูดถูกทุกอย่าง เธอใจกว้างพอที่อาจยอมให้สามีมีภรรยาคนอื่นอยู่ร่วมบ้าน แต่อย่าหวังว่ามันจะอยู่เป็นสุขเลย สิ่งที่ทำก็เพราะต้องการจะซื้อใจเขาเท่านั้น
“น้องเอื้อยพูดจริงเหรอ น้องเอื้อยรับได้ที่พี่จะพาน้องกุหลาบมาอยู่ด้วย”
“ก็ใช่สิคะ แต่พี่สนควรจะพาเขาให้มารู้จักเอื้อยไว้นะคะ จะได้ลำดับญาติกันถูก”
“พี่ขอบคุณ ขอบคุณน้องเอื้อยมากๆ น้องกุหลาบเป็นคนน่ารักอ่อนหวาน น้องเอื้อยจะต้องชอบแน่ๆ ขอบคุณมากจริงๆ จ้ะ” สนเข้ามาโอบประคองเอื้อยด้วยความตื่นเต้น
“ไม่เป็นไรค่ะ เอื้อยเห็นพี่สนเป็นทุกข์เอื้อยก็ไม่สบายใจเหมือนกัน พี่สนไปหาเธอเถอะค่ะ เอื้อยอยู่ได้ เอื้อยไม่ได้อ่อนแออย่างที่พี่สนเห็นนะคะ”
คำอนุญาตและรอยยิ้มอย่างแห้งแล้งของเอื้อยทำให้หัวใจเขากระตุกวาบ สนครุ่นคิดว่าหากเขาจากไปหาเหมยกุ้ยในคืนนี้ก็เท่ากับเป็นการหักหน้าเอื้อยและปล่อยให้เธอต้องคอยตอบคำถามญาติๆ อยู่ตามลำพัง ทั้งที่เธอเสียสละให้เขาถึงเพียงนี้ แต่หากเขาไม่ออกไปกุหลาบดอกน้อยก็คงจะครุ่นคิดและคงจะกำลังร้องไห้เพราะความผิดหวังว่าเขาได้เสียเป็นเมียผัวแล้วทิ้งขว้าง แต่ใบหน้าเศร้าๆ ของว่าที่เมียก็ทำให้เขาต้องตัดสินใจยังไงเสียเหมยกุ้ยต้องเข้าใจหากเขาจะรีบไปบอกข่าวเธอตั้งแต่ช่วงเช้า
“ไม่เป็นไรจ้ะ เราเข้าไปในงานกันเถอะ พรุ่งนี้พี่จะพาน้องเอื้อยชมตลาดแล้วเราจะแวะไปหาน้องกุหลาบด้วยกัน”
สนประคองเอื้อยเข้าไปในงาน โดยมีญาติพี่น้องทั้งทางเธอและทางเขาปรบมือยินดีที่เห็นว่าคู่หมั้นที่เหมาะสมกันที่สุดนี้ดูจะสนิทชิดเชื้อกันอย่างรวดเร็ว เอื้อยแย้มยิ้มด้วยความสุขที่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยื้อเขาไว้ได้ และในค่ำคืนต่อๆ ไปเขาก็จะไปไหนไม่รอด
อากาศเมืองกรุงที่ร้อนอบอ้าวไม่เหมือนอากาศเย็นสดชื่นสบายกายที่เชียงใหม่ทำให้เอื้อยรู้สึกกระวนกระวายใจจนต้องตื่นขึ้นมากลางดึก เรือนร่างงามระหงในชุดนอนสีขาวกรุยกรายบางเฉียบลุกจากเตียงสี่เสาที่ทางเจ้าของบ้านจัดเตรียมห้องหับไว้ให้เธอได้พักผ่อนสวยงามราวเจ้าหญิง
เอื้อยเดินตรงไปที่หน้าต่างเพื่อเปิดออกกว้างให้ลมจากด้านนอกพัดโชยเข้ามาขับไล่ความร้อนอบอ้าวออกไปเสียบ้าง ก่อนจะเดินตรงไปยังประตูที่สามารถเปิดออกไปสู่ระเบียงด้านนอกได้
มือคว้าจับที่ลูกบิดก่อนคิ้วเรียวสวยจะขมวดเข้าหากันอย่างครุ่นคิด อะไรบางอย่างทำให้เธอต้องรีบก้าวไปที่เตียงเร็วไวแต่ยังช้าไปกว่า...
“อื้อ... อื้อ...” พยายามจะเปล่งเสียงร้องแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะฝ่ามือแข็งปานคีมเหล็กทาบทับอยู่บนริมฝีปากของเธอแน่น
เอื้อยตาลุกโพลงด้วยความหวาดกลัวสุดขีดเพราะที่หมายของ “ไอ้โจร” เธอจะเรียกมันว่าไอ้โจรตามพฤติกรรมที่มันลอบเข้ามาในห้องพักของเธอ ไอ้โจรพาเธอตรงไปที่เตียงนอน ทุกประสาทสัมผัสตื่นกลัวเมื่อนึกถึงจุดมุ่งหมายของมันคงไม่ใช่เพียงเข้ามาขโมยของแน่ แต่มันคงจะเข้ามาเพื่อ...
“ชู่วววว... อย่าร้องนะคนสวย พี่ไม่ได้มาทำอะไร พี่แค่จะมาเจรจาดีๆ”
เสียงห้าวที่กระซิบพร่าอยู่ข้างใบหูเรียกขนกายทั่วร่างให้ลุกตั้งชันพร้อมๆ กัน เอื้อยพยักหน้าหลับตาพยายามเรียกสติของตัวเองให้กลับคืนมามากที่สุด เพราะไม่เพียงเสียงกระซิบที่แนบชิดอยู่ข้างหู แต่อะไรบางอย่างที่แนบอยู่บริเวณหน้าขาและกดทาบทับเธอไปทั้งตัวมันมีผลให้หัวใจอยากจะกระเจิดกระเจิงเสียให้ได้
ผู้ชายที่ทาบทับเธออยู่นี้มีร่างกายที่ใหญ่โต แข็งแกร่ง บึกบึน กลิ่นสาบคาวบางอย่างที่กำจายออกมาจากร่างดำทะมึนทำให้เธอหวนคิด
นานเท่าไรแล้วที่ไม่เคยต้องมือชาย ตั้งแต่กลับจากปีนังเธอก็ไม่เคยได้ลิ้มลองอีกเลย เพราะหนึ่งไม่กล้า สองคือไม่มีโอกาส ก็ใครใช้ให้เธอเป็นลูกสาวพ่อเลี้ยงอำนาจ จะทำอะไรจะกระดิกตัวไปไหนก็คงจะมีคนรู้เห็นไปทั่ว และหากจะมีใครล่วงรู้ว่าเธอมีสัมพันธ์สวาทกับชายใดบ้างในเชียงใหม่ ก็คงไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนัก
ยิ่งตอนนี้เธอพยายามจับตัวเองใส่ตะกร้าที่คุณพ่อเตรียมไว้ให้เพื่ออนาคต ฐานะ และสามีที่ดีพร้อมซึ่งเธอก็ถูกใจคุณสนที่สุด
อะไรๆ ที่เคยได้กินก็จำต้องอดเพื่อให้กล้ามเนื้อที่เคยใช้งานอย่างโชกโชนได้พักผ่อนบ้าง และเธอก็ไม่ลืมที่จะออกกำลังกายน้องสาวให้กระชับอยู่เสมอ ยาใดที่ว่าดี ยาใดที่ขนานนามว่าสาวเสมอ เธอก็ไม่รอช้าที่จะให้คนสนิทจัดหามาให้ เพื่อผิวพรรณผุดผ่องเป็นยองใย และเพื่อความสาวที่ไม่ว่าใครก็ต้องติดใจทั้งรสทั้งกลิ่นและสัมผัส แต่ตอนนี้ไอ้โจรคนนี้มันกำลังปลุกสิ่งที่เธอพยายามหลับใหลให้ตื่นขึ้นมา เธอหวังจะให้มันตื่นกับคุณสนเมื่อโอกาสมาถึงไม่ใช่มาตื่นกับคนแปลกหน้าที่ไม่คู่ควรสักนิด
“ดีมาก นิ่งๆ แบบนี้แหละที่พี่ชอบ พี่จะไม่พูดพร่ำล่ะนะแต่พี่จะขอร้องดีๆ อย่าให้พี่ทำอะไร... อะไร... ที่มันมากกว่านี้เลย พี่ไม่อยากให้น้องต้องเดินถ่างขาวันรุ่งขึ้น”
เอื้อยตาโตเสียววาบที่ดอกไม้จนเผลอแอ่นกายขึ้นประชิดติดตัวมัน เพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่มันพูดทั้งหมดน่ะเรื่องจริง ก็ท่อนซุงที่เต้นตุบราวกับมีชีวิตอยู่ใกล้น้องสาวของเธอจนรู้สึกได้ ยิ่งมันอวดสรรพคุณที่จะทำให้เธอต้องเดินขาถ่าง เธอยิ่งเพิ่มความซ่านไปทั้งกาย
“อู้... รู้งานเสียด้วย อย่างนี้พี่คงพูดง่ายขึ้น”
ไอ้ยอดพยายามบดเบียดลูกชายของมันที่หน้าขาคู่หมั้นคนสวยของคุณสน เมื่อคนใต้ร่างแอ่นดอกไม้เข้าใกล้มันอย่างตื่นตัว คนสวยที่หลับตาพริ้มและคล้ายจะครางอืออาอยู่ในลำคอเมื่อมันส่ายร่อนบั้นเอวไปมาหยอกเย้า
- ผู้เขียน
