“แบบนี้ดีแล้วเหรอครับ”
เธอวนแก้วไวน์ มองน้ำสีแดงในนั้นแววตาครุ่นคิด
“ดีแล้วค่ะ ถ้าไม่มีหยาอยู่พี่เจตคงไม่ลำบากใจ ไม่ต้องมีปัญหากับคุณพินอีก”
“แบบนี้จะหาที่อยู่ทันเหรอครับ”
มายามองคนตรงหน้า
“ห้องปล่อยเช่าเยอะแยะไปค่ะ”
วิกรมชะงัก “ผมมีบ้านที่ไม่ได้อยู่ครับ คุณพินเช่าบ้านของผมดีไหมครับ”
“ได้เหรอคะ”
“ครับ ถ้าคุณมายาโอเค ผมจะพาไปดูบ้าน แล้วก็ให้คนทำความสะอาดไว้ให้”
“ได้แบบนี้ก็ดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ คุณมายามาเช่าบ้านผมอยู่ ผมจะได้มีเพื่อนบ้าน แถมยังได้ค่าเช่าอีก”
บางอย่างมันเข้ามาในหัวใจ ถึงพยายามคิดเรื่องอื่น แต่คำพูดของพี่เจตกลับสะท้อนก้องในโสตประสาท เธอไม่ต้องการจบการแก้แค้นเพียงเท่านี้ สิ่งที่กระทำ ก็เพื่อทำให้พินนรินทร์ได้เห็น ว่าเธอสำคัญกับพี่เจตแค่ไหน ถ้าคราวนี้ เธอตั้งใจออกจากบ้านของเขามา หากพี่เจตไม่คิดติดตาม เรื่องของเธอระหว่างเขาคงจบกัน ทว่าหากพี่เจตยอมเดินตา
