คนถูกต่อยมองหน้าบิดา แววตาตัดพ้อ สิ่งที่เขาทำมันผิดมากหรือไง ถึงกับต้องลงมือต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ร่างสูงลุกยืน อรอุมาตรงเข้ามาจับแขนบุตรชายไว้
“อย่าให้เรื่องมันร้ายแรงไปกว่านี้เลยค่ะ” พิมพิมลพยายามปราม
“เอ่อ... วิทย์ใจเย็นก่อนดีกว่า เจตคงไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นหรอก” จักรินทร์สำทับอีกคน
“มันทำแบบนี้ ไม่ไว้หน้าพ่อแม่เลย ผมไม่เคยต่อยลูกชายมาก่อน แต่วันนี้ลูกชายผมมันอวดดีเกินไป!”
“ถ้าพ่อคิดว่าผมไม่ดีขนาดนั้นก็ไม่เป็นไรครับ ผมยอมรับ”
“พี่เจตคะ พินไม่ได้คิดว่าพี่เจตไม่ดีเลยค่ะ พินแค่อยากให้พี่เจตสนใจพินเหมือนเดิม ดูแลกันเหมือนเคย” หญิงสาวบอกเสียงสั่น
เขาสบตา “ถ้าพินอยากให้พี่ทำแบบนั้น พี่ทำได้ แต่มันฝืนใจพี่ เพราะพี่อยากให้พินเข้มแข็งขึ้น ไม่ใช่รอคอยให้พี่ดูแลตลอดเวลา พี่มีหลายอย่างต้องทำ มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น”
“มันเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่มายากลับมาจากเมืองนอก ใช่ไหมคะ”
คนถูกย้อนชะงัก ดวงตา
