ช่วยด้วยผมรักภรรยาตัวเอง (ภาคต่อ นางร้ายของท่านประธาน)

บทที่ 3 รับผิดชอบด้วยการแต่งงาน (2)

เมื่อการสู่ขอเป็นไปอย่างราบรื่นการแต่งงานจึงเกิดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนต่อมา อลิซในชุดสีขาวยืนรับแขกที่มางานด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข ในขณะที่เจ้าบ่าวก็ไม่ต่างกันทำราวกับว่าพวกเขาคือคู่รักจริง ๆ ไม่ใช่คู่รักเฉพาะกิจที่มีสัญญาอยู่ด้วยกันหนึ่งปี

อาเรสเดินเข้ามาในงานด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ก่อนจะยื่นของขวัญให้เจ้าสาวกับเจ้าบ่าวพร้อมแสดงความยินดี

เรื่องที่อลิซแต่งงานกับอินทิวาเพื่อรักษาชื่อเสียงเขาไม่รู้ เนื่องจากพี่สาวไม่ได้บอก เอรีน่าต้องการให้น้องชายตัดใจจากอลิซแล้วหันไปสนใจผู้หญิงคนอื่นแทนจึงเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ

“ยินดีด้วยนะครับอลิซ” แม้เธอจะแต่งงานแล้ว แต่พูดตามตรง

อาเรสก็ยังตัดใจไม่ได้อยู่ดี ใครมันจะไปทำได้รักเขา ชอบเขามาตั้งนาน

อยู่ ๆ จะให้ตัดฉับเหมือนกรรไกรตัดกระดาษ เขาทำได้ที่ไหนกันหัวใจไม่ใช่กระดาษเอสี่ตัดทีเดียวจบ

“ขอบคุณมากนะคะอาเรส” เจ้าสาวยิ้มหวานขอบคุณจากใจที่เพื่อนคนนี้ยอมมางานแต่ง

“ผมฝากคุณอินทิวาดูแลอลิซด้วย ถ้าวันไหนคุณทำเธอเสียใจ ผมจัดการคุณแน่” อาเรสหันไปขู่อินทิวา

“ไม่มีวันนั้นหรอกคุณไม่ต้องห่วง แต่เอ๊ะวันนี้คุณมาคนเดียวเหรอ” เจ้าบ่าวยิ้มร้ายก่อนจะปรายตามองด้านหลังอาเรส

“ใช่ค่ะ เลขาไปไหนคะ ไม่เห็นมาด้วยกัน” อลิซเองก็สงสัย เธอเชิญขนมหวานมาด้วย ทำไมเจ้านายกับลูกน้องไม่มาพร้อมกัน

“เธอไปเข้าห้องน้ำครับ เดี๋ยวมา”

พูดไม่ทันขาดคำร่างบอบบางของเลขาสาวก็ปรากฏ เธอได้รับการ์ดเชิญจากเจ้าบ่าวและเจ้าสาวจะไม่มาได้อย่างไร อีกอย่างเธอต้องมาดูแลเจ้านายด้วย กลัวจะเมาจนคุมสติไม่อยู่เพราะผู้หญิงที่ตนเองชอบไปแต่งงานกับชายอื่น

“นี่ของขวัญค่ะ คุณอลิซ คุณอินอินทิวา”

ขนมหวานยื่นของขวัญให้เจ้าสาวกับเจ้าบ่าวแล้วหันไปแยกเขี้ยวใส่เจ้านายที่ยืนเก๊กหล่ออยู่ข้าง ๆ เจ้าสาวทำตัวประหนึ่งเป็นเจ้าบ่าวของงาน น่าหมั่นไส้เหลือเกิน

“ขอบคุณมากนะคะ อลิซนึกว่าคุณขนมจะไม่มาซะแล้ว”

“ได้ยังไงกันคะ คุณอลิซกับคุณอินอุตส่าห์เชิญทั้งทีต้องมาอยู่แล้ว แต่บอสน่ะสิคะบอกว่าขนมแต่งตัวเหมือนแม่ชี”

เธอค้อนควักใส่เจ้านายที่ชอบบ่นเรื่องการแต่งตัว คอยดูนะมีเงินเยอะ ๆ เมื่อไหร่เธอจะจัดเต็มให้ตะลึงไปทั้งบริษัท แต่ตอนนี้ขอก่อนเพราะต้องเก็บเงิน

“ชุดนี้เหรอคะแม่ชี” อลิซไล่สายตามองข้างบนมองข้างล่าง ไม่เห็นว่าขนมหวานแต่งตัวเป็นแม่ชีตรงไหน ออกจะดูเก๋ทันสมัยเกาะอกเชียวนะ คนเดินผ่านไปมายังต้องหันมามอง

“ไม่ใช่ค่ะ ชุดก่อนหน้านี้ ขนมเพิ่งไปซื้อมาเปลี่ยน เป็นไงคะบอส พอใจหรือยัง”

อาเรสหันไปมองก่อนจะพยักหน้าแล้วขอตัวเดินเข้าไปในงาน ขนมหวานจึงขอตัวด้วยคน แต่ชายหนุ่มเดินไปไม่กี่ก้าวก็ต้องหยุดเดินแล้วหันมาเผชิญหน้ากับเลขา

ก่อนจะถอดสูทออกแล้วยื่นให้เธอพร้อมกับพูดว่า อุจาดตา ทำเอาขนมหวานงงไม่น้อยเธอใส่ชุดราตรีเปิดไหล่โชว์เนื้อหนังมังสามันดูไม่สวยเลยเหรอเขาถึงสละสูทราคาแพงมาให้ตนเอง

“นี่เราดูขี้เหร่ขนาดนั้นเชียว” หญิงสาวพึมพำมองแผ่นหลังเจ้านายที่เดินจากไปด้วยความไม่เข้าใจ ส่วนเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวไม่ทันได้เห็นฉากเมื่อสักครู่จึงพลาดข่าวเด็ด

เพราะต้องยืนต้อนรับแขกเป็นเวลานานเจ้าสาวคนสวยจึงเริ่มอยู่ไม่นิ่ง สีหน้าไม่สู้ดีนักเมื่อขาทั้งสองข้างเริ่มปวดเนื่องจากยืนอยู่บนส้นสูงนานเกินไป

ปกติเธอไม่ชอบใส่ส้นสูงหากใส่ผ้าใบได้เธอใส่ไปแล้ว แต่เพื่อความสวยของงานแต่งงานเธอจึงอดทน จวบจนพิธีการทุกอย่างเสร็จสิ้นภายในห้องหอก็เหลือเพียงเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว

“เจ็บจัง” อลิซเอ่ยออกมาเบา ๆ หลังจากถอดรองเท้าออก เท้าของเธอแดงทั้งสองข้าง

“รองเท้ากัดเหรอ” อินทิวาก้มลงมองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสอบถามด้วยน้ำเสียงคล้ายจะไม่พอใจระคนห่วงใย

“ค่ะ อลิซใส่ส้นสูงนานไปหน่อย” เธอตอบเสียงอ่อยรู้สึกเจ็บมากเหลือเกิน

“เดี๋ยวผมไปหายามาให้ คุณนั่งนิ่ง ๆ อย่าเพิ่งขยับ”

“ไม่ได้นะคะ เขาว่ากันว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวห้ามออกจากห้องในคืนเข้าหอ”

“ถ้าออกไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น”

“เขาบอกว่า คืนแรกที่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวควรอยู่ด้วยกัน ไม่แยกจากกันไปไหน ถ้าทำได้ทั้งคู่จะได้ครองรักกันยาวนาน ถ้ามีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปนอนที่อื่น จะทำให้วันใดวันหนึ่งต้องหย่าร้างกัน”

“แต่เราไม่ได้แต่งงานเพราะรัก ยังไงก็ต้องหย่า”

อินทิวาพูดอย่างไร้เยื่อใยก่อนจะเดินออกจากห้องหอเพื่อไปหายามาให้เจ้าสาวของตนเอง อลิซอึ้งไปเล็กน้อยกับคำตอบที่ได้รับ

“ผู้ชายใจร้าย”

ใช่สินะเขาแต่งงานกับเธอเพราะความจำเป็นต่างจากเธอที่แต่งงานกับเขาเพราะความรัก แต่ไม่เป็นไรถ้าภายในระยะเวลาหนึ่งปีเธอทำให้เขารักไม่ได้

เธอจะยอมตัดใจและยอมหย่าอย่างไม่มีข้อแม้ ถึงจะคิดเช่นนั้นแต่เจ้าสาวหมาด ๆ ก็อดเสียใจไม่ได้จึงปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา

“พี่อินคนนิสัยไม่ดี คอยดูนะ อลิซจะทำให้พี่อินหลงรักอลิซจนหัวปักหัวปำ”

เจ้าสาวฮึดสู้ก่อนจะคว้าทิชชูมาเช็ดน้ำมูกออกแล้วเริ่มจัดการกับตัวเอง คราแรกเธอกะว่าจะใส่ชุดนอนไม่ได้นอนมายั่วสามี แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวไก่ตื่น รุกหนักอินทิวาอาจจะกลัว เรื่องแบบนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป

ในระหว่างที่อลิซกำลังหาชุดมาใส่อินทิวาก็กลับมาพอดี เขาแทบจะลืมหายใจเมื่อได้เห็นเมียหมาด ๆ นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ทั้งที่ตั้งใจจะเป็นเพียงสามีในนามแต่ดูเหมือนหัวใจไม่ต้องการทำแบบนั้น ขาทั้งสองข้างจึงเดินเข้าไปประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว