“อะ อะไร งานอะไรคะอิงไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“งานเฟสติวัลไง คุณแพทไม่ได้แจ้งคุณรึไงว่าพนักงานไปจัดงานให้ที่เกาะด้วย” ศิลาพูดหน้าตาเฉย ผิดกับอีกคนที่มีสีหน้าตื่นเพราะไม่คิดว่าอีกคนจะมาไม้ไหน ไม่รู้ว่าจริงหรือแค่หลอกตอนนี้เดาทางอะไรเขาไม่ถูกเลย อารมณ์ขึ้นๆลงๆ เมื่อวานด่าทอวันนี้ทำดีด้วย
เขาต้องการอะไรกันแน่
“ไม่ คุณกลับไปก่อนเถอะ ฉันจะโทรไปถามฝ่ายบุคคลก่อนถ้ามีงานจริงๆฉันจะไปเองค่ะไม่ต้องรบกวนคุณหรอก”
“งั้นก็โทรตอนนี้เลยสิ...” ศิลาเหลือบไปมองคอของหญิงสาวก็เห็นว่ารอยที่ทำฝากเอาไว้ได้หายไปหมดแล้ว ชายหนุ่มนิ่วหน้าเล็กน้อยก่อนจะมองหญิงสาวที่เดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่หน้าบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ค่ะ...ค่ะ กี่วันคะ... ห้ะ 3เดือน! แล้วงานที่โรงแรมละคะ...อิงไม่อยากไปเลยค่ะเอาคนอื่นไปแทนได้มั้ยคะ ...ไม่ได้เหรอค่ะ ค่ะ...ค่ะ” น้ำอิงเดินออกไปโทรถามหัวหน้างาน แต่คำตอบที่ได้รับกลับมากลับเป็นคำตอบเดียวกับ
