วันต่อมา...
ตลอดวันน้ำอิงเธอไม่มีกระจิตกระใจทำงานเลยเพราะคิดถึงเรื่องที่ศิลารัตน์ไปที่บ้านของเธอจนมึนหัวปวดตุ้บๆเหมือนกับคนไม่สบาย เมื่อลูกค้าสั่งออเดอร์ก็เหม่อราวกับคนไม่มีวิญญาณอยู่ในร่างจนเพื่อนร่วมงานมาสะกิดถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
“น้ำอิงเป็นอะไรทำไมวันนี้ดูเหม่อลอย ไม่สบายใจหรือเปล่า” พนักงานรุ่นพี่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าวันนี้ทั้งวัน จวนจะเลิกงานอยู่แล้วน้ำอิงก็เอาแต่เหม่อลอยคิดอะไรก็ไม่รู้จนเธอต้องมาถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ปกติสาวน้อยคนนี้กระฉับกระเฉงจะตายทำอะไรก็คล่องตัวไปหมด แต่ว่าวันนี้แค่รับออเดอร์ยังจดผิดจดถูก
“ไปล้างหน้าล้างตาหน่อยมั้ย”
“โอ้ย จะมีเรื่องหนักอกหนักใจอะไรนักหนาแม่คุ๊ณณณ มาทำงานได้ไม่กี่เดือนก็ได้เลื่อนขั้นไปเป็นผู้จัดการ ละพึ่งผ่านโปรมาเองไม่ใช่เหรอ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปใช้วิธีไหนไต่เต้า แต่เอ๊ะ หรือว่าใช้เต้าไต่กันแน่ ถึงได้เจริญก้าวหน้าไวขนาดนี้ ทำอีท่าไหนกับท่
