"ขอบคุณที่มาส่งหนูนะคะ"
หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแล้ว เข็มทิศอารมณ์ไม่ค่อยดีก็จับบังคับเธอให้นอนกอดกับเขาอีกครึ่งคืน จนตอนนี้เวลาตีสามแล้วเขาถึงได้ยอมมาส่งเธอที่หน้าสวนสาธารณะเพราะเธอต้องขายของ เขาชักอยากจะให้เธอเลิกขาย แต่ขอกลับไปเรียบเรียงคำพูดก่อน แล้วก็จะค่อยๆ ตะล่อมชวนเธอไปอยู่ด้วยเลยจะได้ไม่ต้องห่างกัน เขารู้สึกไม่ค่อยชอบที่ต้องห่างกับเธอสักเท่าไหร่
"ไปเอาของมาขายสิ เดี๋ยวพี่ไปจอดรถตรงนั้นแล้วจะกลับมาช่วย"
ตั้งแต่ได้มีอะไรกันเขาก็แทนตัวเองว่าพี่ตลอด เพราะต้องคอยบังคับให้ยายเด็กตัวเล็กนี่เลิกเรียกเขาว่าคุณเชฟสักทีเขาถึงต้องคอยนำทาง อีกอย่างก็คือป้องกันยายเด็กแสบนี่เรียกเขาว่าลุง เขาว่าเขาก็ดูแลตัวเองดีระดับหนึ่งนะ จะมาเรียกเขาว่าลุงไม่ได้แม้ว่ายุคสมัยนี้สเปคสาวๆ ส่วนใหญ่จะเป็นทรงลุงก็ตาม
"ก็ได้ค่ะ แต่ก่อนที่หนูจะลงไป…" ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วเอี้ยวตัวไปหาเขา
"พี่เข็มทิศบอกหนูหน่อยได
