หลังจากที่ไปทานข้าวกันที่คณะวิศวะกลับมา เอพริลกับยี่หวาก็แยกย้ายกันไปเรียนช่วงบ่ายต่อทันที เพราะช่วงบ่ายดันลงเรียนกันคนละคลาส และคลาสของเอพริลนั้นยิงยาวจนถึงเย็น ออกมาอีกทีก็พบกับบรรยากาศภายนอกที่มีแสงพอสลัวเมื่อพระอาทิตย์เพิ่งจะลาลับขอบฟ้าไป ทำให้บรรยากาศรอบนอกนั้นแทบจะไร้ผู้คน
พลั่ก!
"อ้ะ! ขอโทษค่ะ"
แรงกระแทกที่ไหล่ทำให้เอพริลถึงกับเซถลา ก่อนที่จะมีน้ำเสียงร้อนรนเอ่ยขอโทษตามมาติด ๆ
"ไม่เป็นระ…อ้าว พี่ไอเดียร์" เอพริลที่กำลังจะตอบกลับว่าไม่เป็นอะไร พอหันกลับมามองแล้วเห็นเป็นรุ่นพี่สาวสวยก็หยุดคำพูดไว้แค่นั้น
"เอพริล? เพิ่งเลิกเหมือนกันเหรอ" ไอเดียร์เอ่ยถามขึ้นอย่างแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็เป็นเรื่องปกติของชีวิตมหาวิทยาลัยที่เข้าเรียนเลิกเรียนไม่เป็นเวลานัก
"ใช่ค่ะ"
"เมื่อกี้ขอโทษทีนะ พี่มัวแต่หาของเลยไม่ทันได้มองทางน่ะ" ไอเดียร์บอกด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรเลยค่ะ" เอพริลตอบกลับด
