"เลิกเล่นโทรศัพท์แล้วขึ้นมานอน"
"พี่พอร์ชไม่ใส่เสื้อผ้านอนหรอคะ"
"อือ ร้อน"
เธอนอนลงข้างๆเขา มองคนที่ใช้สองแขนของตัวเองหนุนหัว เขาหลับแล้วหรอ หลับง่ายจัง
"จะมองหน้าอีกนานมั้ย"
จู่ๆเขาก็ลืมตาขึ้นมาพูดกับเธอ
"ณุดาขอกอดพี่พอร์ชได้มั้ยคะ"
"มาสิ"
กลายเป็นเขาที่ดึงเธอเข้ามากอด หญิงสาวซุกใบหน้ากับแผงอกของเขาพร้อมกับรอยยิ้ม กลิ่นหอมๆจากตัวเขานี่แหละที่เธอคิดถึง อยากกอดเขาไว้นานๆจัง
พอร์ชมองคนที่นอนหลับไปในอ้อมกอดของเขา เขากอดยัยนี่หลับมาสองคืนติดแล้วนะ ปกติจะนอนหันหลังให้เธอตลอด เปิดใจให้แม่ของลูกก็ไม่ได้แย่ ผู้หญิงที่เคยมีสัมพันธ์ก็ไม่ได้ผูกพันธ์อะไรกัน จะมีก็แต่คุณแพรวนั่นแหละที่เขาเสียดายเพราะเธอเหมาะที่จะยืนเคียงข้างเขามากกว่าณุดา ชีวิตของเขาไม่เหมาะจะมาคอยดูแลใคร เขาจึงอยากได้ผู้หญิงที่เก่งและแกร่งแบบคุณแพรวที่มายืนเคียงข้างเขา
หลังจากกลับจากทะเลเขาก็ไม่ได้มีสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น
