ตอนที่ 10

2651 คำ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว ติณคำรามเสียงกระด้างลอดไรฟัน ร่างสูงใหญ่ชุดกระชากหญิงสาวให้เดินตามไปแต่โดยดี แต่มีหรือที่น้ำหนึ่งจะทำตาม ร่างบางใช้แขนอีกข้างที่ไม่ได้ถูกจับคว้ากอดเข้าที่เสากลางบ้านเอาไว้ทันทีที่เดินผ่าน “ไม่! ไม่ไป ปล่อยหนึ่งนะ อย่ามาทำกับหนึ่งแบบนี้!” หญิงสาวร้องบอกเสียงดังลั่น “ดื้อนักใช่มั้ย!” พูดจบติณก็ปล่อยข้อมือของน้ำหนึ่งให้เป็นอิสระ หญิงสาวนึกดีใจคิดว่าเขาใจดีไม่ทำอะไรเธอแล้ว หากแต่เธอคิดผิด เพราะชายหนุ่มเปลี่ยนจากจับที่ข้อมือมาเป็นยกร่างบางขึ้นพาดลงที่บ่ากว้างแล้วเดินเพื่อจะพาเข้าไปในห้องของเธอแทน “ว้ายยย! ไม่ไป...ปล่อยหนึ่งนะ...! คุณทำแบบนี้กับหนึ่งไม่ได้นะ ถ้าคุณไม่หยุดหนึ่งจะร้องให้คนช่วย ทีนี้คุณได้เสียชื่อเสียงแน่นอน” น้ำหนึ่งพูดพร้อมกับดิ้นรนหาหนทางเอาตัวรอดทุกวิถีทางที่พอจะคิดออก แทนที่ติณจะได้สติและหยุดการกระทำ แต่เขากลับหัวเราะออกมาทำราวกับว่ามันคือเรื่องตลก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม