เมื่อได้ยินเสียงออดหน้าห้อง บัณทิสาที่เพิ่งตั้งโต๊ะอาหารเสร็จก็รีบไปเปิดประตูทันที เห็นหน้าหล่อๆ ยิ้มจนดวงตาสีฟ้าเข้มเป็นประกาย
“เข้ามาเร็ว ยืนหล่ออยู่นั่นแหละ” บัณทิสาดึงแขนอีกฝ่ายให้เข้ามาในห้องเร็วๆ
ถึงชั้นนี้จะมีห้องพักอยู่ไม่กี่ห้อง และส่วนใหญ่คนที่พักจะมีไลฟ์สไตล์หรูหรา ไม่สนใจเรื่องชาวบ้าน แต่เธอเป็นนักแสดง ย่อมมีคนสนใจมากกว่าปกติ
โจฟินเดินไปหน้าหน้า ล้างมือที่ห้องน้ำ แล้วก็มานั่งกินข้าว ที่บัณทิสาทำไว้สามอย่าง
“อร่อยมากกกก” เขาเน้นคำหลังจากตักกุ้งทอดกระเทียมเข้าปาก
“ไม่รู้หรือไงว่านอกจากสวยแล้ว พี่ก็มีเสน่ห์ปลายจวัก”
“ก็รู้สิครับว่าบีมีเสน่ห์หลายอย่าง ไม่งั้นผมจะหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นเหรอ ว่าแต่บีเลิกเรียกตัวเองว่าพี่ได้ไหม ขอร้อง ฟังแล้วยังไงไม่รู้”
“ก็ปกติไหมล่ะ คนอายุมากกว่า ถ้าสนิทกันแล้วก็เรียกตัวเองว่าพี่ อีกอย่างมันจะได้ชินปากไงเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น”
“ตอนนี้เราอยู่
