ตั้งแต่ครั้งทำฝนฟ้าครั้งแรก ทองเปลวก็ป่วยนอนซมเป็นอาทิตย์กว่า โดยมีคุณพระกับพี่สาวของหล่อนคอยดูแลมิเคยห่าง และตอนนี้ก็หายดีแล้ว พอหายดีอยากจะกลับไปยังเรือนพักของตัวเองก็ถูกคุณพระห้ามทุกอย่าง สั่งให้พวงขนข้าวของของทองเปลวมาไว้ยังห้องนอนของเขา พร้อมกับผ้าหีบใหญ่ที่คุณพระสั่งซื้อและตัดชุดใหม่มาให้หล่อน แต่ถึงจะมีผ้าใหม่สวย ๆ สไบสวย ๆ มากมาย หล่อนก็ยังใส่ผ้าแถบของทาสเหมือนเดิม ไม่เคยคิดจักใส่ผ้าใหม่พวกนั้นเลย
“ทำไมทำหน้าหงอยเยี่ยงนั้นเล่าเมียข้า”
เมื่อกลับมาถึงเรือนเห็นเมียรักนั่งเอามือเท้าคางอยู่บันไดขึ้นเรือนก็อดเป็นห่วงมิได้ ด้วยกลัวว่าหล่อนจะไข้จะกลับมาอีก วันนี้ทั้งวัน อิธิเดชหารือราชกิจงานบ้านแทบมิรู้เรื่องเลย เพราะหัวใจมัวพะวงห่วงคนข้างหลังแบบหล่อน ส่วนไอ้เรืองผู้ติดตามเป็นเงาของคุณพระของตนก็เลี่ยงเดินหมอบไปอีกทางเพื่อเอากระเป๋าทำงานของคุณพระไปเก็บ พร้อมไม้เท้าของท่านไปไว้ด้วย
ทองเปล
