สบตาอีกครั้ง
1774 คำ
" พอแต่งตัวแบบนี้แล้วจำแทบไม่ได้ เหมือนเหมือนเจอที่ม.เลย " รามิลมองสองสาวพร้อมกับชมเป็นนัยๆ
เกวลินสลัดชุดนักศึกษาใส่กางเกงยีนส์รัดรูปขายาวสีขาวสะอาดตากับเสื้อเชิ้ตสีดำสบายๆปลดกระดุมออกเล็กน้อยเผยให้เห็นออกอวบที่ซ่อนรูปใต้เนื้อผ้า
" ไปกันเลยมั้ยคะหิว " เกวลินเอ่ยขึ้นพลางยกมือลูบท้อง รามิลเดินนำสองสาวเข้าไปด้านในผ่านผู้คนมากมายที่แน่นร้าน ส่วนมากมีแต่ลูกผู้รากมากดี คุณหนูตระกูลร่ำรวยเท่านั้นแหละที่มาเที่ยวที่นี่ บนเวทีกำลังมีดีเจเปิดเพลงให้บรรยากาศในช่วงเริ่มต้นของค่ำคืน
" เกลขอไปทักพี่มีนาเดี๋ยวตามไปนะคะ โต๊ะอยู่ตรงไหน " ว่าแล้วเกวลินก็สอดส่องสายตาไปทั่วร้านเพื่อหาโต๊ะว่าง
" ข้างบน " รามิลเอ่ยพร้อมพะยักพะเยิดหน้าขึ้นไปที่ห้องกระจกนั้น
" โห!!! นี่เอาโซน vvip เลี้ยงพวกหนูเลยหรอคะ " เกวลินทำหน้าเกรงใจ
" เดี๋ยวมาค่ะ " เมื่อเห็นคนที่กำลังมิงหาเธอก็เดินตรงไปทันที
" ไปมะลิ " รามิลเอ่ยชวนอีกคนที่กำลังมองรอบข้างด้วยความตื่นเต้นและเผลอขยับตัวตามเพลงดูดุ้กดิ้กน่าเอ็นดู
" มะลิขอยืนรอเกลได้ไหมคะไปคนเดียวมันหวิวๆหลังยังไงไม่รู้ " มะลิพูดพลางจับลูบแขนตัวเอง
" ได้งั้นยืนรอด้วยกันตรงนี้แหละ " มะลิหันยิ้มให้รามิลบางๆ
" เที่ยวเแบบนี้บ่อยหรือเปล่า " รามิลถามอีกครั้งก่อนที่มะลิจะหันมา
" ไม่เลยค่ะ นี่ครั้งแรก " มะลิบอก
" เห้ย ถามจริง " รามิลถามอย่างอยากจะเชื่อ เพราะจากประสบการณ์ที่เขามีมาเด็กมหาลัยส่วนมากหัดเข้าร้านเหล้าตั้งแต่ขึ้นปีหนึ่ง เผลอๆบางคนหัดเที่ยวตั้งแต่ยังอยู่มัธยมกันด้วยซ้ำ
" แฮร่~ จริงค่ะ มะลิไม่เคยดื่มเหล้า แล้วก็ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย "
" นี่ผมทำมะลิเสียคนหรือเปล่าเนี่ย " คำพูดหยอกล้อจากคนหล่อด้านข้าง ทำเอามะลิอดไม่ได้ที่จะยิ้มเขินออกมา
สองคนยืนสนทนากันอยู่ชั่วครู่เกวลินก็เดินกลัมา ก่อนที่ทั้งสามจะเดินขึ้นไปชั้นบนของร้าน
" ทำไมคนเยอะจังวะ " เกวลินกระซิบถามมะลิขณะที่เดินตามหลังรามิลขึ้นมา
" กูมาพร้อมกับมึงค่ะ " สองสาวจับมือกันแน่นทั้งรู้สึกประหม่าแปลกๆเมื่อเดินเข้าไปพบกับชายหนุ่มหน้าตาดีอีกสามคน เกวลินพอนึกออกจากนี้คือกลุ่มของเจ้าของร้านวันนั้นที่รามิลก็อยู่หนึ่งในนั้น
" เอ๋อ อาจารย์ " เกวลินยื่นมือไปสะกิดแผ่นหลังของรามิล
" เราจะนั่งรวมกับ...ที่นี่หรอคะ " เกวลินอ้ำอึ้งถาม
" เปล่า " เขาหันมายิ้มหวานให้
" เห้ย...มึงดูรอยยิ้มไอ้รามิล " กายเอียงตัวไปกระซิบกับกวินเมื่อเห็นอาการของเพื่อนที่ไม่ค่อยจะยิ้มให้สาวคนไหนแต่กลับยิ้มหวานให้เด็กสาวด้านหลัง กวินตวัดสายตามองนิ่งก่อนที่สายตาจะสบเข้ากับเด็กสาวคนนั้นเข้าพอดี เหมือนมีกระแสไฟวิ่งเข้าที่หัวใจจนรู้สึกจี๊ดเบาๆ ยิ่งรอยยิ้มสดใสที่หญิงสาวส่งมาทักทายทำเอาเขาต้องหลบสายตาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
" กูพาน้องๆมาฉลองสอบเสร็จเดี๋ยวกูพาไปนั่งด้านใน พวกมึงนั่งกันเลย "
" ได้ไง นั่งด้วยกันหลายๆคนนี่แหละสนุกดี " กายพูดขึ้นมีแผนในใจบางอย่าง
" เออ ใช่ๆ มาฉลองกันทั้งทีต้องหลายๆคนนั่งๆไม่ต้องเกรงใจพวกพี่อยากกินอะไรสั่งเลยพี่เลี้ยงเอง " เตชินพูดเสริมพร้อมทำท่าขยับที่นั่งให้สองสาว กวินที่นั่งนิ่งมือพาดกับพนักพิงหลังโซฟามองเธออีกครั้งพร้อมยกแก้วสีใสที่มีน้ำสีอำพันเทเข้าปาก และต้องหลบสายตาเมื่อเธอหันมามองเขา
" เอ่อ " เกวลินอึกอักอย่างกล้าๆกลัวๆ
" สะดวกมั้ย ไม่สะดวกผมพาไปด้านใน " รามิลมองท่าทีของสองสาวก่อนพูดขึ้นอย่างชั่งใจ เกวลินหันไปสบตากับมะลิเหมือนสื่อสารกันทางใจก่อนจะพยักหน้าพร้อมกัน
" นั่งด้วยกันก็ได้ค่ะ " มะลิพูดขึ้นก่อนจะได้รอยยิ้มจากรามิลอีกครั้ง เขาอาสาเลี้ยงทั้งทีเธอก็ไม่อยากเรื่องมากสักเท่าไหร่
" มันต้องอย่างนี้สิ มาๆๆๆ " เตชินตบเข่าฉาดอย่างพอใจก่อนจะขยับเปิดที่กว้างหวังให้คนใดคนนึงไปนั่งข้างเขา ทว่ารามิลกลับเข้าไปนั่งแทนและตามด้วยสองสาว
" ที่มึงอยู่โน่นไอ้มิล " เตชินมองอย่างเสียอารมณ์ แต่รามิลกลับทำลอยหน้าลอยตาไม่สนใจ
" นี่เกล มะลิ นักศึกษาที่ม. " รามิลแนะนำสองสาวให้เพื่อนๆรู้จัก
" พี่ชื่อกายครับ วันนี้เต็มที่นะพี่เลี้ยงเอง " กายยืนขึ้นแนะนำตัว
" พี่เตชินนะครับ เลี้ยงง่ายโตวัย เอาใจเก่ง " เตชินแนะนำตัวกับสโลแกนของ
" เหมือนหมาบ้านกูเลยว่ะ ฮ่าๆๆ " กายพูดขึ้นช็อตฟีลจนเตชินหันไปมองค้อน
" ส่วนนี่กวิน เจ้าของบริษัท KN Group บริษัที่เกลกับมะลิต้องไปฝึกงานด้วย " รามิลแนะนำเพราะเจ้าตัวคงไม่แนะนำตัวเองอย่างสองคนนั้นแน่นอน เกวลินมองหน้าเขาตะลึงไม่คิดว่าคนอายุน้อยขนาดนี้จะเป็นเจ้าของบริษัทขึ้นชื่ออันดับต้นๆของประเทศ
" กินอะไรเดี๋ยวพี่สั่งให้ " กายมองเกวลินพร้อมถามเพราะเขาจะได้ว่าเธอคือน้องสาวของมีนาผู้จัดการร้านของเขา
" มีอะไรแซ่บๆมั้ยคะ " เกวลินถามออกมา ใบหน้าที่ใสซื่อเปื้อนยิ้มทำให้เธอดูน่ารักขึ้นไปอีก
" แซ่บสุดก็พี่แล้วล่ะ " เตชินพูดขึ้นก่อนจะถูกรามิลทุบเข้าที่หลังดัง อั๊กกก!! ใบหน้าหล่อบิดเบี้ยวเพราะความจุก ตามมาด้วยเสียงหัวเราะหึในลำคอของใครบางคน กายยกมือเรียกพนักงานบริการของร้านเข้ามาก่อนกระซิบบอกอะไรบางอย่างและพนักงานคนนั้นก็เดินจากไป ทำเอาสองสาวมองหน้ากันพร้อมกับความรู้สึกไม่ไว้ใจขึ้นมา
" ดื่มไหม " กายถาม
"ขอน้ำเปล่าละกันค่ะ " สองสาวพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
น้ำเปล่าสองแก้วถูกนำมาวางให้อย่างรวดเร็วจากพนักงานหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่ยืนประจำการอยู่จุดเครื่องดื่ม
" กวิน " รามิลเรียกคนที่นั่งอยู่ยังไม่เอ่ยปากพูดอะไรตั้งแต่มาถึง เขาลอบมามองรามิลเล็กน้อย
" มึงพร้อมให้น้องเขาไปรายงานตัวเมื่อไหร่วะ " กวินมองรามิลเต็มตาก่อนส่งสายตาไปยังเกวลินและลอบมองมะลิเล็กน้อย มือหนาวางแก้วลงกับโต๊ะก่อนนั่งโน้มมาด้านหน้าจนแขนสองข้างค้ำยันที่หัวเขาเสื้อเชิ้ตสีดำของเขาที่ไม่ได้ติดกระดุมทุกเม็ดมันเปิดกว้างออกเผยให้เห็นกล้ามอกแน่นๆและผิวขาวๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะรู้เกวลินรีบเบือนสายตามองทางอื่นเมื่อรู้ตัวว่ากำลังมองตรงนั้น
" อยากมาเมื่อไหร่ก็มา " ประโยคที่แสนสั้นออกมาจากปากคนหล่อคนนี้แต่เสียทีเขาดูดุจนเธอไม่กล้าพูดด้วย
" พูดเหมือนบริษัทมึงเป็น7-11 " เตชินที่นั่งฟังอดไม่ได้ที่จะแทรกขึ้นมา ทว่าใบหน้าของกวินก็ยังนิ่งเรียบไม่แสดงอาการใดๆจนเกวลินแอบคิดว่าเขาไม่จอยเพราะพวกเธออยู่หรือเขาเป็นแบบนี้อยู่แล้ว
" อาจารย์ " รามิลหันมามองก่อนจะพูดบางอย่างออกมา
" เรียกพี่ดีกว่าไหนๆก็อายุห่างกันแค่ไม่กี่ปี เรียกอาจารย์มันดูห่างเหินเกินไป " ไม่ทันที่เกวลินจะได้พูดอะไรรามิลสวนขึ้นทันควัน
" ค่ะ คุณกวินเขาพูดบ้างมั้ยคะ ตั้งแต่เกลมายังไม่เห็นเขาพูดอะไรเลย ถ้าเขาจะเป็นอินโทรเวิร์ดขนาดนี้เขาน่าจะอยู่บ้านนะคะ " เธอยกมือป้องปากพูดเสียงกระซิบกระซ่าบจนเอารามิลแอบขำเบาๆและคิดตามเธอ
" มันก็เป็นของมันแบบนี้แหละ เดี๋ยวเจอมันบ่อยๆก็ชินเอง "
" ไม่ชินดีแล้วค่ะ เพราะคงไม่ได้เจอกันบ่อยๆ " เมื่อได้ยินรามิลพูดแบบนั้นก็ทำเอาเกวลินเข้าใจว่าเธอกับเพื่อนคงไม่ใช่ต้นเหตุที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้
อีกคนที่มองเพื่อนสนิทคุยกับคนด้านข้างด้วยรอยยิ้มหวานก็นึกหงุดหงิดกับรอยยิ้มของเพื่อนอย่างบอกไม่ถูกเหล้าในแก้วถูกกระดกรวดเข้าปากจนหมดก่อนจะวางแก้วกระแทกลงโต๊ะ
" เฮ้ย ใจเย็นค่อยๆดื่ม มึงรีบไปไหนวะ " กายที่เห็นการกระทำเพื่อนก็ถามขึ้น ทว่ากวินเพียงแต่ส่งสายตาไปมองเพื่อนนิ่งๆเท่านั้น
" มันหงุดหงิดอะไรวะ " เตชินเอียงตัวมาถามรามิลก่อนจะได้รับการไหวไหล่ไม่รู้ถึงสาเหตุเช่นเดียวกัน
" พี่มีนา " เกวลินเอ่ยเรียกหญิงสาวในชุดเดรสสีขาวคลุมด้วยเสื้อสูทสีดำดูสวยสะพรั่งจนคนอื่นๆเลิกสนใจชายหนุ่มคนก่อนหน้านี้หันมามองที่มีนาแทน
" คุณกายต้องการอะไรเพิ่มเติมคะ " มีนาส่งยิ้มให้เกวลินก่อนจะยืนด้วยท่าทีสำรวมถามผู้เป็นเจ้านาย
" นั่งสิ " กายพูดเสียงนิ่ง
" ไม่เป็นไรค่ะ มีอะไรสั่งมาได้เลยค่ะ " มีนายังคงก้มหน้าถามต่อโดยที่ไม่เงยมามองเจ้านายเลยสักนิด
" งั้นฉันสั่งให้เธอนั่งอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนเกล " กายพูดเสียงเข้มเหมือนกำลังหงุดหงิดอยู่
" ค่ะ " มีนารับคำสั้นๆก่อนจะนั่งลงข้างๆกับมะลิ
" นี่เพื่อนเกล ชื่อมะลิค่ะ " เกวลินแนะนำเพื่อนให้พี่สาวรู้จัก
" สวัสดีค่ะพี่มีนา " มะลิหันไปทักทายด้วยท่าทีน่ารัก
" จ้ะ น่ารักจัง " มีนาบีบที่แก้มป่องๆของมะลิอย่างเอ็นดู โดยที่มีสายตาคมของใครบางคนจ้องมองก่อนจะหัวเราะ หึ ในลำคอพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปากพรวด
- ผู้เขียน
