"อะ..อะไรของนาย" ญาดาพูดตะกุกตะกักเมื่อได้ยินธนาพูดแบบนั้น ฉันก็ไม่รู้ธนาเขาเป็นอะไร เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวก็เฉย สรุปแล้วเขารู้สึกยังไงกับฉันกันแน่นะ ส่วนความรู้สึกของฉันหน่ะหรอ ฉันว่าฉันชอบเขานะ ฉันไม่ชอบทำงานบ้าน ไม่ชอบซักผ้า รีดผ้า เอาง่ายๆคือ ฉันไม่มีความเป็นแม่ศรีเรือนเลยนั้นแหละ แต่ฉันรู้สึกมีความสุขเวลาทำให้เขา ฉันคิดว่า ฉันน่าจะชอบเขานั้นแหละ โอ๊ยย ใครจะไปคิดว่า ฉันจะมาโดนเด็กม.ปลายตกแบบนี้เนี้ยย!!! "ตกใจอะไร ก็เห็นบอกว่า คอนโดอยู่ไกล เธอเป็นขอมาอยู่เองนะตอนแรกอ่ะ" "อ้ออ ฉันกะ..ก็พูดไปเรื่อยน่าา นายไม่ต้องสนใจหรอก" "มาอยู่ด้วยกันหน่อย ไม่มีคนรีดผ้าให้ ไปเรียนผ้ายับมาหลายเดือนแล้ว" "อ้ออออ นายกะใช้แรงงานฉันตอนมาอยู่หน่ะสิ" "คงแบบนั้น" "ฉันกลับไปเอาเสื้อผ้าก่อน ไม่มีใส่แล้ว" "ไม่ต้องไปเอาหรอก พรุ่งนี้ค่อยไป มาสอนการบ้านก่อน" ธนาพูดพร้อมกับดึงแขนของฉันไปนั่งที่โต๊ะที่เข