ฉันพักรักษาตัวจนอาการดีขึ้น ก็เลยว่าจะกลับคอนโด ตอนแรกตินไม่ยอมที่จะให้ฉันกลับอยากให้นอนพักให้หายไปเลย แต่ฉันรู้สึกว่า การมานอนคอนโดนี้แหละปลอดภัยและสบายใจที่สุดแล้ว ตั้งแต่วันที่ธนามาหาฉันที่โรงพยาบาลวันนั้น เขาก็ไม่กลับมาอีกเลย ฉันไม่รู้ว่าเขาไปไหน ทำอะไร ทำไมไม่โทรมาหาฉันบ้าง หรือเขาจะลืมฉันแล้วนะ
กริ๊ง....กริ๊ง.....
"ใครมาเนี้ย ไอ้ตินหรอ มันลืมอะไรหรือป่าว"
"ติน แกละ.." ฉันเปิดประตูออกมาพร้อมกับพูดชื่อติน แต่ทว่าผู้ชายร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ใช่ติน กลับเป็นธนาที่ยืนทำหน้านิ่ง
"ธนา ไม่ใช่ติน" เค้าเบียดตัวเองเข้ามาในห้องของฉัน ฉันก็ยืนปิดประตู กำลังจะหมนุตัวเข้าไปในห้อง แต่ธนาก็ดึงข้อแขนของฉันไปกอดอย่างแน่น เขาค่อยๆเลื่อนหน้ามาจูบลงที่ริมฝีปากของฉัน เราทั้งคู่ยืนจูบกันอย่างดูดดื่มด้วยความรู้สึกโหยหาแต่ก็คิดว่า ที่ผ่านมาเขาหายไปไหน แต่ตอนนี้ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน เขาค่อยๆถอดฝีปากออก เขาจ้อ
