ธนาพูดเสร็จก็หมุนตัวเดินขึ้นบันไดไป ทิ้งให้ญาดากับณิชา ยืนงงกันอยู่สองคน แต่ญาดากลับรู้สึกเหมือนว่า ธนาอาจจะรู้สึกไม่ปลอดภัยเวลาอยู่กับณิชา เพราะพฤติกรรมของณิชาเหมือนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดาใจยาก เขาก็เลยอาจจะให้ฉันมาเป็นไม้กันหมาก็ได้ ญาดาก็เลยเดินสวนณิชาตามธนาขึ้นไปบนชั้นสอง
"ธนา แล้วนายจะให้ณิชาอยู่ห้องไหน บ้านนายมีแค่สองห้องนอนนะ" ญาดาเปิดประตูห้องธนามาพบว่า เขากำลังยืนสูบบุหรี่อยู่หรอด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
"เมื่อไรจะเลิกสูบสักที ฉันไม่ชอบ เอามานี่" ญาดาเดินหน้ามุ่ยเข้าไปดึงบุหรี่มาจากธนา แต่ทว่าธนารั้งเอวบางไว้
"มีอะไร"
"เธอจะทิ้งฉันไว้กับผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง ไม่กลัวหรือไง"
"กลัวอะไร" ญาดาเอียงคอถามแล้วก็เลิกคิ้วถาม
"กลัวฉันถูกคนอื่นข่มขืนไง เธอไม่รู้หรือไงว่า ณิชาคิดยังไงกับฉัน ยังจะกล้าทิ้งฉันไว้อีก ฉันกลัวนะเนี้ย" ธนาพูดรัวๆด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด
"ทำไมฉันต้องกลัวด้วย นายเป็นผู้ช
